... hayatın bazılarına karşı asla cömert olmadığını, insana beklediklerinin ve hak ettiğinin çok azını bağışladığını ve bunu da bir kerede değil, taksit taksit verdiğini biliyordu. Taksitlere bağlı mutluluk; bu sürekli bir eksiklik duygusu ve elde edebildiklerinin verdiği dogumun tadını çıkaramamakla eş anlamlı değil miydi?