Şu anda omuzlarında dünyanın umudunu taşıyordu. Hala yapacaklarına inanıyordu. Ya da en azından kendine başaracaklarını ve bunu yapmaları gerektiğini söylüyordu.
Kimyanın, her şeyin temeli olduğunu keşfettim. Hayat, ölüm, sevgi, nefret, mutluluk, üzüntü, eğlence ve acı. Kimya, uzay ve zamanın atomik parçacıklarımı bağlar. Evrene dikiş atan iplik odur...
Ama olay şu ki, bugünlerde kendimizi bulduğumuz bu acımasız ortamda yaptığınız seçimin sonuçları sizi de etkileyecektir, o yüzden sizin kurban olacağınız bir durumun içine girmeyi gerçekten istediğinizden emin değilim."
"Sadece sen ve benden bahsetmiyorum, hepimizden bahsediyorum, havalara girdik ve dünyayı kirliliğimiz, savaşımız hırsımız ve toksik atık saçmalıklarıyla mahvettik ve sanki şimdi cezalandırılıyoruz."
ÜÇÜNCÜ BÖLÜM
Köpek Üzümü
Kâbus zırvaları düpedüz onların ekmeğidir. Üzerine tereyağı gibi acı sürerler. Tahtakurtlarıyla alarmlarını kurar ve asırları devirirler.
Ray Bradbury
Öğrenirler mi? Hazmederler mi? Sadece istemsiz bir davranışı mı gösterirler? Yorgun düşerler mi? Kaka yaparlar mı? Bu cevapsız sorulara karşın uzun geceler süren incelemeler sonunda hayatta kalanlar onların bir "sürü davranışı" sergilediğini keşfetti.
Bu vahşi ortamda yaşayan kibar bir ruhtu, ancak ihtiyaç halinde içindeki şiddet dışarı çıkmakta tereddüt etmezdi, fakat şu bir gerçek ki o bundan hiç zevk olmuyordu. Bu yüzden bir sonraki sabah ne yapacağı tahmin edilemiyordu.