Yüz Toprak Şiir
Hayrettin ÖkçesizYüz Toprak Şiir Gönderileri
Yüz Toprak Şiir kitaplarını, Yüz Toprak Şiir sözleri ve alıntılarını, Yüz Toprak Şiir yazarlarını, Yüz Toprak Şiir yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Sessizlik uçtu gitti
Bulutların beyazlığında şimdi
Bir yaygara koptu
Yerin dibinden
Toprağın niteliğinden
Kabullenmek dileğinde bizden
Ölüm
Ne mümkün!
Hiçliğin içinde bul da yitir
Zaman seni bekler ötesinde tutkuların
Zor gelir ama git
Göreceksin
Herkes orada
Tüm sevdiklerin
Bir sağanak geçti
Ölüm karanlık soğuk
Geldi geçti
Ezercesine bozarcasına kulübemi
Ben tutundum neye
Bilmem ki
Doğruldum yeniden
Işıklarınız uzaktan gördüğüm
Isıttı içimi
Düşledim kendimi koydum
Yerime sizi
Ne diyeyim
Çekip gitmek de geldi içimden
Geceler beni perişan etti
Bir şey daha fark ettim abi
Günışığı her bir ayıbı örtüyor
Tavsiye ederim
Ne zaman kalsam tek başıma
Yalnızlığımı doğururum
Deşiyorum beynimi habire
Hangi cehennemine korkunun sürgün gitti de
Bulup çıkaramıyorum
Ardına bakmadan yürü
Ellerimi bırakmadan yürü
Gözyaşların beni saklayamazlar
Kalbine sağlanan bıçak
Güller açacak gibi yürü
Susmak meğer sözcüklerin yetmediği yerde varmış
Yalnızlık değil anılar korkutuyor beni
Gökler giderek uzaklaşıyor yüzüm toprağa ne kadar yakın
Hiçbir şey demez oldu şeytan
Çekti gitti
Duyulmaz gibi
Anlamlar arasında
Telaşla
Acılarım
Kurulu bir bahçe bahara
Açar solar kurur
Bir anda olur bütün bunlar
Ne zaman yaşanır
Ne zaman ölünür
Sen kimdin
Kimi severdin
Bilinmeye kalmaz
Alıp götürür
Kokular nesneler bakışlar
Ansızın geldiği yerlere
Susarsın
Dudaklarında sır dolu bir gülümseme
Alıp götürür
İnsanlar
Zamansız geldiğin yere
Yüzünde bir bilmece
Susarsın niye
Gel sen
Bilirim yitiksin
Kim bilir
Hangi yalnızlıkta
Tek değil ki o diyar
Bilirsin