Sözler ve Alıntılar
Açıkcası umudun yüzüne kimse bakmıyor artık.
İstanbul, binbir zamanların, yorgun silueti.
Ve İstanbul aziz bir bilge...
Hiçbir şeyin göründüğü gibi yaşanmadığı kent.
Sayfa 128
İstanbul Boğaz, Boğaz vapur demektir...
Ve güvertede çay içmek ve küpeşteye yaslanıp martılara simit atmak evvel zamandan kalma bir İstanbul geleneğidir. İskele alınır; vapur martıya, bulut denize karışır...
Sayfa 350
Zaman galibe ayrı, mağluba ayrı geçmektedir.
İstanbul’da zaman görecelidir...
Sayfa 181
“...İstanbul deyince aklıma kuleler gelir.
Ne zaman birinin resmini yapsam, öteki kıskanır.
Ama şu Kızkulesi’nin aklı olsa
Galata kulesine varır.
Bir sürü çocukları olur...”
Sayfa 356
Dünyada ne zaman değerli bir şey bulunsa insanlar ölmeye başlar
Son ırmak kuruduğunda,
Son ağaç yok olduğunda,
Son balık öldüğünde;
beyazadam paranın yenmeyen bir şey olduğunu anlayacak!
Sayfa 167