Z'amansız
Ömür İlkay ArlıZ'amansız Gönderileri
Z'amansız kitaplarını, Z'amansız sözleri ve alıntılarını, Z'amansız yazarlarını, Z'amansız yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Boş'luktan değil,derin bir yalnızlıktan olsa gerek...
Taraftar olma şehvetinin altında yatan gerçek
"Biz" olgusunun kalabalık sıcaklığında yitip gitmek...
Herkes, herkesin ahlaklı ve erdemli olmasını ama; bunlardan kaçamak hakkının da bir tek kendisine ait olmasını istiyor...
Bizi birbirimizden farklı kılan öncellerimizdir
Ve bizi birbirimize yakın kılan; öncellerimizin ve onlara atfettğimiz değerlerin yakınsallığıdır.
Düşüncelerden ziyade ortak duyumsamalarda buluşmaktır.
Tecrübe;dünlerin yüküdür,yarınların omuzlarında
Ve gittikçe ağırlaşır insan
Heyecanı azalır,kekre olur yaşamak
Nefes mesaisidir artık
Gerisi suskunluk,gerisi yutkunmak
Çoğunluğun "Değer" olarak gördüğü şeye,onlarla aynı oranda Değer vermeyin kişinin aptal olarak tanımlanması; sürü psikolojisinin ahlak anlayışıdır. Umur; öznel bir tercihtir.
Nankörlük; beklentinin hayal kırıklığıdır.
Peki,karşılık bekleyerek yapılan iyiliğin ardında saklı olan riyakarlığa ne demeli? Vefa beklentisi mi? Kim bilir...
Belki de aldatılmışlık/kaldırılmışlık hissinden kaynaklı, varlığının alçaltılmış olmasına bir tepki olabilir mi?
Bulutlar gibidir umutlar
Masmavi gökyüzünde tek tük olmalılar
Çoğaltırsan umutları
Ne güneş kalır geriye ne mavilik
Ruhunu kopkoyu bir grilik kaplar
Umutların fazlası da zarar.
Toplum,insanın subjektif olmasına bile izin vermiyor.
Öğretileri,inançları ve ahlaki dayatmaları ile öznel düşüncelerin üzerini kalın bir yorgan gibi kapatıyor.
Ağaç çiçek açar,arı için olgundur
Çiçek meyveye durur,kuş için olgundur
Meyve büyür,insan için olgundur
Dalından düşer,böcekler için olgundur
Çürür mantarlar için olgundur
Her dönem olgundur
Görmesini bilene
İnsan da öyle işte!
Başı sonu görünmeyen bir ip üzerinde belirsiz bir zaman diliminde,yani adına ömür denilen bu hengame içinde ve nice acıları,mutlulukları ve ihaneti görmüşken,yine de yaşamak için bir neden buluyor insan kendine!
Sokakta kuşlar,ofiste köpeğim aç kalmasın diye...