Dünya ancak insan sevmeyi öğrendiğinde gerçek olacak sevgiyi bildiğimizi zannederek yaşayıp gidiyoruz ama onunla olduğu gibi yüzleşecek cesaretimiz yok.
Bazı şeyler ya da insanlar, onlarla ilk temas ettiğimiz andan itibaren düşüncelerimizi azar azar işgal ederler, öyle ki sonunda başka hiçbir şeye dikkatimizi veremez hale geliriz.
''Bazı şeylerin gitmesine izin vermek işte bu nedenle çok önemlidir. Onları serbest bırakmak. Gevşek olanı kesmek...
İnsanların hiç kimsenin işaretli kağıtlarla oynamadığını anlaması gerekiyor; bazen kazanırız ve bazen de kaybederiz. Hiçbir şeyi geri almayı bekleme, yaptıkların için takdir edilmeyi bekleme, ne kadar zeki olduğunun keşfedilmesini bekleme ya da aşkının anlaşılmasını. Daireyi tamamla. Gururlu, yetersiz ya da kibirli olduğun için değil, sadece artık onun senin yaşamında yeri olmadığı için. Kapıyı kapat, plağı değiştir, evi temizle, tozdan kurtul. Geçmişte olduğun kişiyi bırak ve şu anda kimsen o ol....''