Zaman Makinesi Nasıl Yapılır? Gönderileri
Zaman Makinesi Nasıl Yapılır? kitaplarını, Zaman Makinesi Nasıl Yapılır? sözleri ve alıntılarını, Zaman Makinesi Nasıl Yapılır? yazarlarını, Zaman Makinesi Nasıl Yapılır? yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Entropiyi işleri düzenleme şeklimizin sayısı olarak görebiliriz. Düzeni sağlamak, işi gerektirir. Fizikçilerin kullandığı anlamda iş, bir yerden bir yere transfer edilen enerjiden ibarettir.
Dünya'nın entropisi zaman içinde azalmaktadır.
Başlangıçta rastgele dizilmis moleküller, yani düzensiz bir yiğın varken, bitkiler ve hayvanlar gibi yaşayan varlıkların formunda çok düzenli yapılar haline geldik. İnsanlarda, onları oluşturmak için bir araya
gelen farklı moleküllerin dağınıklığından daha az entropi vardir
Kimileri, müdahale ve düzensizlik olmasaydı bu şekilde bir azalışa maruz kalamayacağımız için entropideki bu düşüşün bir yaratıcımız olduğunu ispatladığını ileri sürmektedir. Düzenin var olduğunu çünkü birinin bunu bilerek gerçekleştirdiğini savunurlar. Fakat
termodinamiğin ikinci yasasını sadece Dünya'ya uygulayamayız
Yasa, enerjinin dişarıdan giremeyeceği veya dişarı sızamayacağı entropinin kapalı bir sistemde azalmayacağını söylüyor. (çünkü sonuç itibarryla, termodinamiğin yasaları tamamen enerjinin hareketiyle
ilgilidir). Dünyanın kapalı bir sistem olmadiğı gayet açık. Şu anki haliyle işlemesinin tek sebebi, Günes'ten sürekli ve muazzam miktarda enerji sağlamamızdır.
İnsan beyninin sınırlarının ve karmaşıkliklarının daha iyi anlaşılmasıyla birlikte süreksizliği gizlemekte
beynin ne kadar becerikli olduğunu artık
daha iyi biliyoruz. Örnegin gözlerimizin önünde kesintisiz, sabit bir görüntü olduğunu algıliyoruz. Oysa optik sinir uçlarının bulunduğu yerde bir kör noktamız var ve beynimiz, bu noktayı karşımızda bulunan şeye dair en iyi tahminle tamamlyor. Ayrica gözlerimiz zamanlarının büyük bölümünü seğirme adı verilen ve beyinden sürekli telafi isteyen küçük, çok hızlı hareketleri yaparakgeçiriyor.
"Gördüğümüz" görüntü gerçekliğin sahiden yumuşak, hareketli bir yansıması değil, bir yapılandırmadır.
Zamanın akışını gerçekten deneyimlemediğimizi, sürekli bir șimdi" halini algıladığımızı söylemek tartışmaya açıktır.
Gecmisten gelecege doğru aktığımızı değil, kendisi zamanın içinde akan kapsayıcı bir șimdiki zamanın içinde olduğumuzu hissederiz. Evrenin yapısını düsünürken karşılaştığımız problem, gerçeklik
ölçüsü ve öznel olarak zaman kazandığımız izlenimini birbirine karştırmanın kolay olmasıdır. Örnegin, pek çok kültür,geleneksel olarak zamanı bilimin öngördüğü gibi doğrusal değil, döngüsel bir biçimde düşünmüștür.
Döngüsel bakışı evrenin yapısına uyarlamak oldukça kolaydır. Bu da kader çarkı, kendini tekrarlayan olaylar, hatta reenkarnasyon olasılığı fikirlerine yol açar.
Zaman yolcuları toplanma alanı levhası
Bu alan , gelecekten geçmişe yolculuğun mümkün olmasi halinde , gelecekten bugüne dönen sakinler için bir yer işareti olması amacıyla resmen tahsis edilmiştir.
Uzaylıların bizi rahatsız edici bulmaları gibi,gelecekten gelenlerde bizi eşit haklara sahip insanlar olarak kabul etmeyebilirler. Eğer bizim mevcut formumuzda evrimleşmişlerse veya teknolojinin ve biyolojik yapının karışımı bir tür sayborg hibritlerse, gelecekten gelenler 21. Yüzyıl insanının korunmaya değer olmadığını rahatlıkla düşünebilirler.
Kenan ışık uyaninca olanları ben anlatamam ona biriniz yapsın.
Hizinda biraz değişiklik olan öznel
zaman ve bilinçsizlik halinin getirdiği zaman yolculuğu arasında bir fark var ve bazı insanlar bunun doğruluğuna açıkça tanıklık edebiliyorlar. Bu kisiler, örneğin bir koma neticesinde geleceğe doğru gözke görülür bir sıçrama yapmış olanlardır.
"Kuantum mekaniği kesinlikle muhteşem. Ancak içimden bir ses bana bunun gerçek olmadiğını söylüyor. Teori çok sey anlatıyor ama bizi ihtiyarın" sırrına yakınlaştırmıyor. Onun zar atmadığından adim gibi eminim."
Aradığım ofansif mizah
İkili sistem sadece 0 ve 1 sayılarından oluşur. Dünyada 1 0 çeşit insan vardır. İkili sistemi anlayanlar ve anlamayanlar
Pratikte, insan ışınlamayla ilgili ciddi sorunlar var. Bunlardan ilki, etik olanıdır. Kuantum ışınlaması uzaktaki bir parçacıgi degistirmeyi ve böylelikle bu parçacığın kuantum seviyesinde orijinal parçacıkla aynı hale gelmesini içerir. Bu süreçte, orijinal parçacık kendi kimliğini kaybeder. Aynı süreci bir kişi üzerinde denemeyi düşündüğümüzde, kişinin kuantum parçacıklarına kadar tam tamına bir kopyasını üretir ve bunu yaparken orijinal olani yok etmis oluruz.
Doğrusu, ideal bir seyahat yöntemi gibi durmuyor. Aslinda vücudumuz sürekli ufak tefek değişikliklere uğruyor. Aslında, kemikleri olusturanlar da dahil, neredeyse vücudunuzdaki her atom on ylda bir yenileniyor. Fakat bu, halihazırda deneyimlediğiniz " siz"in, bir kopyanız
uzakta bir yerlerde oluşturulurken madde aktarıcısı tarafindan parçalara ayrılacağı gerçeğini değistirmez. Ben bunu kesinlikle istemezdim
Dolanıklik her mesafeye anında ulaşılabilir. Daha açık konuşmak gerekirse, dolanık parçacıklar söz konusu olduğunda mesafe diye bir sey yoktur. Dolanık parçaaıklar aynı şeyin bir kısmıymış gibi hareket ederler. Tamamen katı olan çok uzun bir cubuğunuz olduğunu düşünün. Bir noktadan ittiğinizde, hemen ve aynı anda diğer tarafda hareket eder. "Sinyaliniz", yani itiminiz, bir noktadan diğerine anında ulașır. Fakat hiçbir sey ışık hızından daha süratli ilerlememiştir.
Uygulanmasını nasıl yaparsanız yapın, dolanıklık zamanda yolculuğun cevabı değildir.
İnsan deneyiminden yola çlkarak zamanın termodinamik okunu düsündüğümüzde, zaman hep tek bir yönde akıyormus gibi görünür. Fakat deneyimlediğimiz zaman akışı, fiziğin büyük bölümü söz konusu olduğunda kesin bir șart değildir.
Geciktirilmis dalgalar. gözlemlediğimiz ışıktır; ileri dalgalar ise zamanda geri
giden dalgalardır, hala ışık hızındadırlar ama zamansal düzlemde geriye doğru giderler .
Eger uzaktaki bir alıcıya ileri dalgayla bir ileti gönderip sonrasında orijinal kaynağa bir başka ileri dalga göndermek bir sekilde
mümkün olsaydı, mesaj iletilmeden önce geri gelirdi.
İleri dalgalar hiç gözlemlenmemis, uzun bir süre boyunca onlarin matematiğin bir acayipliği olduğu düşünülmüştür ve ileri dalgaya karsılık gelecek fiziksel bir olguya da rastlanmamıştır, bu da geriye yalnızca geciktirilmiş dalgayı, yani zamanda ileri giden bildiğimiz ışığı bırakmıştır.
Işığın kaçamayacağı sınır (ki bu, hiçbir sey ışiktan hizlı hareket edemeyeceğinden hiçbir șeyin kaçamayacağı sınır anlamınada gelir)olay ufku olarak bilinir ve eğer bir kara delik oluşursa görünürdeki boyutu da bu kadar olur; fakat ufkun kendisi asla kara delik değildir.
Güneş'in kütlesinin, varsayımsal karanlık yıldizlardan birine dönüsecek yoğunluğa erismesi icin, çapinin6 kilometreye kadar düşürülmesi gerekir. Hayal etmeyi kolaylaştırmak adına, bunu Dünya'nın bir üzüm tanesine kadar küçültülmesi
olarak da düsünebilirsiniz. işte bu küçülme, maddenin kara delik oluşturması için gereken yoğunlaşmadır.