Tarkovski'nin 70-86 yılları arası günlüğüne düştüğü notların derlemesi... Böyle söyleyince sanki o kısa notlar önemsiz kesitlermiş gibi geliyor ama kitabı okuduğunuzda başta Tarkovski olmak üzere, pek çok kişinin yaşamının detaylarını, acıyı, yokluğu, bazen çaresizliği, dibe vurmuşluğu buluyorsunuz. Ölüm gelip bulmadığı sürece bundan kaçış yok. İnişiyle çıkışıyla sürüp gidiyor yaşamlar.
Tarkovski'nin ilk filmlerinin nasıl zor yapabildiğinin kesitleri var. Dönemin Rus yönetimi destek olacağına köstek olmuş hep. Tarkovski, bu konudaki rahatsızlığını ve ülkesindeki bürokratik hantallığın, adaletsizliğin çokluğunu dile getiriyor her defasında... Sık sık rüyalar görüyor ve gördüğü rüyaların yaşamına etki etmesine izin veriyor. Günlüğüne not düştüğü alıntılar da üstüne düşünülesi... Ne zaman ikilemde kalsa ya da ne zaman düşünsel bir darlık içine girse belli ki o alıntılara sığınıp kendine yeni yollar çizmeye çalışıyor. Kitaptan çok etkilendim. Belki bir gün Tarkovski'nin yaşamını beyaz perdede de görürüz... Görmeliyiz de...
