Şu iki gündür belirmiş olanda alışamadığım aksamalar var. Sahneye uzanan bir el orkestranın üzerinde bir kamçı şaklatıyor, localardan medeni bir kahkaha yükseliyor ve çocuk geceliğiyle fırlıyor yatağından çıplak ayaklarıyla ve bağırıyor buz kırıntılarından koşarken: "Anne havadaki müziği tut geliyorum."
.
Cahit Zarifoğlu - Hikayeler