Zen ve Tasavvuf Işığında Kendini Bilmenin Yolu
Ahmet GürbüzZen ve Tasavvuf Işığında Kendini Bilmenin Yolu Gönderileri
Zen ve Tasavvuf Işığında Kendini Bilmenin Yolu kitaplarını, Zen ve Tasavvuf Işığında Kendini Bilmenin Yolu sözleri ve alıntılarını, Zen ve Tasavvuf Işığında Kendini Bilmenin Yolu yazarlarını, Zen ve Tasavvuf Işığında Kendini Bilmenin Yolu yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Zihinsel gürültünün dibindeki sessizlik, ızdırabın altındaki hoşnutluk
Kendi gerçek benliğimizi; 'düşünen' ve 'duyum- sayanın dışındaki varlık, zihinsel gürültünün ve karmaşanın dibindeki sessizlik, ıstırabın altındaki hoşnutluk ve şefkat olarak görüp bilmek, gerçek özgürlüğümüz ve kurtuluşumuzdur.
Bir bakıma denebilir ki, kendini bilme ya da aydınlanma yolculuğundaki en önemli adım, olumsuz zihinden ayrılabilmeyi, onunla özdeşleşmemeyi kavramaktır.
Zihniniz koşullanmış kalıplarıyla yaşamınızı yönettiği; siz zihniniz yani düşünce ve duygu olduğunuz, onların kapanına kısılmaktan kurtulamadığınız sürece bu ıstırap da devam edecektir. Istırabın temel nedenini kavradığınızda ise, hem ondan kurtulmanın olanaklılığını görecek ve hem de istırap içindeki insanlara karşı bir şefkat ve anlayış yaklaşımı geliştirebileceksiniz.
Olumsuz düşünce ve duyguların yok edilmesinin yolu onlarla çatışmak, onlara karşıt tavır almak, onlar- la mücadele ve kavga içerisine girmek değildir. Bu şekildeki bir yanlış kavrayış, tüm insanlık için geçerli olmak üzere, çok ciddi pratik başarısızlıklara ve olumsuzluklara yol açar niteliktedir. Bu bağlamda belirtilmelidir ki, tasavvuf düşünürlerinin önemle öne çıkardıkları "nefs'le savaşım"; nefs'in yani olumsuz zihnin işleyişinin gözlemlenerek fark edilmesiyle aşılması biçiminde algılanmalıdır.
“NEFS’LE SAVAŞ=OLUMSUZ ZİHNİN İŞLEYİŞİ”
Zen ve Tasavvuf Işığında Kendini Bilmenin Yolu
Zihnin olumlulaştırılması, farkındalığı sağlamakla gerçekleşebilir.
Alışılmış direnme hali içindeki olumsuz zihnin, düşünce ve duygu düzeylerinde belirli görünümleri olur: Olumsuz zihin düşünme düzeyinde kendini, yargılama, değerlendirme, hoşnutsuzluk, şimdi ve burada'dan uzağa zihinsel projeksiyonlar ve yönlendirmeler biçiminde gösterirken; duygusal düzeyde ise gizli huzursuzluk, gerilim, can sıkıntısı, öfke vb. biçiminde yansıtır.
Olumsuz zihin, bu farkın kavramsallık (kelimelere, sözlere, konuşmalara dayalı olma) ve devingenlik özelliklerine sahiptir: Sürekli bir biçimde düşünce, anı, imge, iç diyalog, yargı, anlamlandırma, duygu ve fantezilerle meşgul olan; günlük yaşantılarımızdan bildiğimiz ve normal ola- rak 'ben' ve 'benim deneyimim' olarak tanımladığımız bildik tüm 'şeyler', olumsuz zihin halinden başka bir şey değildir gerçekte. Yine bütün acıların kendisinden kaynaklandığı sahte benlik olarak ego, bu kavramsallık ve devingenlik özelliklerine sahip olumsuz zihnin ürünü olarak ortaya çıkar. Tüm bu olumsuz yeteneklerle donanımlı lekelenmiş zihin çok sıkı çalışır, başardığı şey de budur; geçmişte, gelecekte, 'şimdi ve burada'dan başka her alanda gezinir durur.
Sayfa 35Kitabı okudu
Olumsuz zihninizden rahatsızsanız?!
Olumsuz zihin oyunlar oynar; başlıca bir oyunu kendini özne olarak özdeşleştirmesi ve her şeyi bu özne'den ayrı olarak görüp benim- semesidir. Asıl yanlışlık da bu noktadan; zihnin kendisini bu yalıt- ma, Asli Varlık'tan ayrı bir özne-benlik olarak kabul etme yanılgı- sından itibaren başlar. Böylece tüm varlıktan soyutlanmış olarak, ne pahasına olursa olsun kollanması ve güçlendirilmesi gerektiğine inanılan sahte bir benlik ve kişilik yaratılmış olur. Yaratılan bu olumsuz zihin, bu haliyle, bir insan olarak tüm dikkatimizi alıyor, varlıkla bağımızı koparıyor, bizi bedenimizden soyutlaştırıyor, tüm bilincimizi ve enerjimizi emerek onu kendi malzemesi haline dönüştürüyor; ve böylece biz, bir birey olarak, durdurulamaz düşünüş ve duygulanımların tutsağı oluveriyoruz.
Sayfa 35Kitabı okudu
Olumsuz zihnin önemli bir özelliği, onun sürekli olarak farkındalığa meydan vermemek ve olup bitenin çıplak haliyle gözlemlenmesini engellemek için uğraşlar veriyor halde olmasıdır. Olumsuz zihin oyunlar oynar; başlıca oyunu kendini özne olarak özdeşleştirmesi ve her şeyi bu 'özne'den ayrı olarak görüp benimsemesidir.