Zima Kavşağı
Yevgeni YevtuşenkoEn Eski Zima Kavşağı Sözleri ve Alıntıları
En Eski Zima Kavşağı sözleri ve alıntılarını, en eski Zima Kavşağı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
ve gençliğim bağışlanmaz.
kendi peşimden koşup duruyorum
ve uzağım kendi gölgemi yakalamaktan.
Kof adamlar suçluyor, yargılıyor beni.
Parmaklıklar ardındayım ansızın,
Kıstırılmışım, tutulmuşum, sövmüşler bana
Anna Frank olarak görüyorum kendimi,
Nisan dalları kadar inceyim,
Sevgiyle dolu içim;
Boş sözler söylemeyin bana,
Birbirimize bakalım istiyorum.
Gülecek, koklayacak ne var ki
Yapraklardan, gökyüzünden başka.
Ama çok şey yaparız sen istersen,
Usulca sarılırız birbirimize
Karanlık bir odada.
Bir gelen mi var? Korkma.
Bu gelen, baharın sesi.
Gel bana, dudaklarını uzat bana.
Biri kapıyı zorluyor.
Yok yok, kırılan buzların sesi.
Neye yarar son perdeyi uzatıp işkenceyi sürdürmek?
"Söz vermeyin!" diye bağırıyordu trenler,
"Söz vermeyin!" diye mırıldanıyordu telefon telleri.
"Seni seviyorum" dememeli insan aşık olunca.
Çok acı oluyor sonra aynı ağızdan duymak yıkılışını
Yalanlarla, küçümsemelerle ve alaylarla
Ve bunlardır aldatmacaya döndüren
kusursuz sandığımız dünyayı.
Kendi özüne acı çektiren, tiryakisi olur acının.
Yaşıyoruz, ölüm bizim işimiz değil ki
artık utanç bir başka kapanmış sayfa,
ama görünmez bir madonna gibi
duruyor vicdan her yolun ağzında.
Ve onun çocukları, onun torunları,
vicdan azapları - yabanıl acılar -
ellerinde dilenci değneği ve torbası,
sahtekârlar yurdu dünyayı dolaşmaktalar.
...