Zira
Ethem BaranZira Gönderileri
Zira kitaplarını, Zira sözleri ve alıntılarını, Zira yazarlarını, Zira yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir öykünün, yazarının içinde nasıl yeşerdiğini biliyorum ama, bir şiir bir şairin kalbine nasıl düşer, orada kalbiyle birlikte nasıl pıt pıt atar, sonra da onu nasıl nefessiz bırakır, bunları bilmiyorum.
Onunla göz göze gelmek istemezdim. İçimdekileri okuyacağından korkardım. Neler bildiğimi bilmesini istemiyordum.
Bildiklerimin doğru çıkmasından korkuyordum en çok.
Bakışlarımdan da mı bir şey anlamıyordu? Daha nasıl anlatacaktım? Bakmak yetmiyor muydu?
Beni sevip sevmediğini, böyle bir ihtimalin var olup olamayacağını öyle çok düşünürdüm ki ... Aklından geçiriyor mudur beni, benim onu geçirdiğim gibi diye çırpınır dururdum. Yaş farkının ne önemi vardı?
Hayatına ilişkin hiçbir şey anlatmazdı. Anlatırsa, hayatını kendi sözleriyle bitirecekti sanki. Ve o hayat başkaca birçok hayata benzeyecekti; o zaman da elinde hayatına dair hiçbir şey kalmayacaktı.
Yine de her an, her şey ters gidebilirdi. Öyleydi. Öyle olurdu.
Neydi o? Tam bir şeyler olacakken ... Silinip giden neydi?
Birinin varlığı diğerininkine bağlı olsa da, yine de herbiri diğerinin yokluğunda yer bulmaya çalışıyordu kendine.
Kuşlar eski uçtuklarını toplamak için geri dönüyordu aynı yerlere.
"Çünkü bir dünya ne kadar küçükse, orada yaşayanların birbirine benzeme oranı o kadar büyüktü."
Sayfa 9 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ortada Hiçbir Neden Yokken
"...Yoksullar niçin yoksul olduklarını düşüneceklerine, bu yoksulluğun dedelerinden babalarına, onlardan da kendilerine geçtiğini düşünmeyi seviyorlardı artık.Çocuklarına da böyle güzel bir yoksulluk bırakacaklardı .Onların da tıpkı anne babaları gibi neye el atsalar , elleri boş kalacaktı. Hayal kurmaya utanacaktı onlar da..."
Sayfa 47 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
Ortada Hiçbir Neden Yokken
"...Hayat durma noktasına gelmişti kasabada.Ve insanlar artık hikâye anlatmıyorlardı.Hikâye anlatmayı unuttuklarından mı, anlatacakları hikâyeleri olmadığından ya da aynı hikâyeyi anlata anlata bıktıklarından mı, her nedense artık, işte hayat ortada hiçbir neden yokken"
Sayfa 50 - İletişim YayınlarıKitabı okudu
bir dünya ne kadar küçükse, orada yaşayanların birbirine benzeme ihtimali o kadar büyüktü.
Şimdi ben ne olacağım, kendimi nereye saklayacağım duygusuydu bu.
Daha çok da ruhunu. Çünkü böyle anlarda, içini herkesin gördüğü duygusuna kapılırdı. İşin kötüsü, farkında olmadığı, daha önce görmediği, bilmediği pek çok şeyle o da ilk kez karşılaşırdı.
Kimselere göstermediği dünyasının böyle uluorta göz önüne serilmesi onu tedirgin ederdi.
Sayfa 66 - Iletişim Yayınları 1.Baskı 2015Kitabı okudu