Zürafanın Boynu
Judith SchalanskyEn Eski Zürafanın Boynu Sözleri ve Alıntıları
En Eski Zürafanın Boynu sözleri ve alıntılarını, en eski Zürafanın Boynu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hiçbir şey ve hiç kimse adil değil. Toplum hiç değil.
Lütfen kullanınız..!
Doğal seçilim boş yere değil, bugün böyle olmamızı doğal seçilime borçluyuz: Beyninde en derin kıvrımları olan varlık biziz.
Yetişkin oluncaya kadar insan, ömrünün üçte birini harcıyor.
İnsan kötü deneyimlerini iyi deneyimlerden daha iyi hatırlıyor. Bu kadar basit.
Aklınıza kazıyın. Hiçbir şey garanti değildir. Garantisi olan hiçbir şey yoktur.
İnsanın bir değişiklik olmayacağını zannettiği, her şeyin olduğu gibi yürüyüp gideceğine inandığı anda bir sonra ki mevsim geliyor. Doğal döngü.
Ölüm yaşamın bir parçasıdır.
Sayfa 33Kitabı okudu
Herkes söylediklerinde haklı olurdu. Toz pembe dünya, herkes gülüm balım!
Sayfa 37Kitabı okudu
Asosyal ayrıntısı garip.
Komünistlerin üç çocuğu oluyordu, rahiplerin dört veya beş ve asosyallerin altı veya daha fazla.
Dünyayı olduğu gibi kabul etmek gerekir. Hayal ettiği gibi değil.
Yeni nesil :D
Bunların evrimsel mücadelede başarı sağlamış olmaları inanılası değildi. Doğal seçilimin gözleri kör olmuş olsa gerek.
Vatanlarını birkaç parça biçimsiz kıymetli kütle metal için bırakan insanlar.
Sayfa 45Kitabı okudu
Bütün dünyaya yayılıp yerleşebilmek için karıncalar yüzlerce türe gereksinim duymuşlar, insanlar ise birkaç çeşitle işi bitirmişler.
Sayfa 46Kitabı okudu
Yemek yemek haricinde bitki gibi yaşayan çok insan var aramızda:)
İnsan yeşil olsaydı yemek yemesine, alışveriş yapmasına, çalışmasına gerek olmazdı. O zaman insanın hiçbir şey yapmasına gerek olmazdı. Biraz güneşte uzanması, biraz su içmesi, karbondioksit alması yeterdi; gereken ger şeye ama her şeye yeterdi. Deri altında kloroplast. Ne şahane olurdu!
Bitkiler yakında her şeyi geri alacaklar.
Oksijen üreten kolları ile kötüye kullanılan alanları yeniden fethedecekler, hava şartlarına aldırmadan asfalt ve betonu patlatacaklar. Geçmiş medeniyetlerden kalan ne varsa ot örtüsünün altına gömecekler. Eski sahiplerine geri verme artık bir zaman meselesidir.
Gün gelecek, birkaç yüzyıl sonra burada karışık bir orman olacak. Bütün binalardan boşalmış, kırmızı tuğladan bir iskelet, ormanda bir harabe, sanki bir resim gibi bir tek kilise kalmış olacak. Harika!