birini görmekse görüyorum, ama yine de yalnızım.
zekâyla güzellik birbirlerine o kadar yakışıyolar ki
yüreğim çığlık atmak isterken, nasıl sessiz durabilirim?
Okur Takip Önerileri
ama lütfen bana aşık olmayın!
bir insan acıma ve şefkat duygularını açıklamaya zorunlu mu?
neden bu kadar doyumsuzsunuz?
fark etmiş olmaktan acı duyuyorum
eğer içimdeki söz sağanağı taşıp akmazsa boğulurdum
düşlere dalıp gitmek bazen ne kadar iyi bir şeydir
sevmeye bile vakit bulamadığınız bu aldatıcı, bu bir işe yaramaz güzelliğe ta derinden kırılırsınız
o zamana kadar kitapsız nasıl yaşadığıma hayret ettim.
anlaşılmayı beklememeyi çoktan öğrenmiş, ben kendi hakkımda kendi kararımı çoktan vermiştim
sanmayın ki bu gözyaşlarım zayıflığımdandır, geçene kadar bekleyin
bir insan, içini samimiyetle ortaya dökmeyi neden duygularına hakaret olarak kabul ediyor?
kendileri mutsuz olmadıkça, başkalarının mutsuzluğunu asla anlayamazlar