Gizem Okkalı
@kitaplarinicinden
Ankara
18 Mayıs
32 okur puanı
Ocak 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Bazen rüyalar, kâbuslardan daha fazla can yakar, Helin.
Sayfa 398 - IşıkKitabı okuyor
Bazen rüyalar da acı verir ve kâbus görmeyi dilersin.
Sayfa 394 - IşıkKitabı okuyor
İnsanın ait olmak istediği yer kafasındaki dünya ve hayalleridir.
Sayfa 353Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Bir çocuğun kalbi en saf duygulara açıktır. En acısında ve en büyük savaşta bile birini sevebilir. Bir gün ölecek olsa bile, hatta öleceğini bilse bile.
Sayfa 245Kitabı okuyor
Merhametimi yokladım, ardından vicdanımı ve fark ettim ki benim adaletimi yöneten korkular değil, vicdanım ve vicdansızlığımdı ve şu an vicdansızdım.
Yarattığım gerçek adalet, vicdanımın ve vicdansızlığımın sesiydi.
Sayfa 173Kitabı okuyor
"Kadınlara, güçlü kadınlara ve kendini zeki sanan aptal erkeklere."
"Kadınlara, birlikte daha da güçlü olan kadınlara."
"Kadınlar erkeklerden daha güçlüdür, çünkü biz kadınları kibirlerinden hep küçük görürler. Bu da onların en büyük aptallığıdır."
Sayfa 31Kitabı okuyor
872 syf.
·
Puan vermedi
·
33 günde okudu
"O gece beni kurtardığınız için size minnetim büyük ama iyi dinle Koza, ben eski halime geri dönüyorum çünkü geçmiş, karşımda dikiliyor. Bak, dinle, o çocuğun minnetinden önce acıları geliyordu, bencildi belki ama bencil olmak zorundaydı çünkü canını yakıyorlardı. Geçmiş beni dayımın yanındaki o aciz kız çocuğuna götürüyor, geç miş beni yetiştirme yurdunda herkesin kaçtığı o genç kıza götürüyor, geçmiş beni o adamın ellerinde kullanılan kadına götürüyor, geçmiş beni Ekip'in ellerinde işkenceler çeken kişiye götürüyor. Beni değiştiren aslında Sokak Nöbetçileri'ydi ama geçmiş beni, Sokak Nöbetçileri'nin tanıştırdığı o iyi insandan da uzaklaştırıyor."
Sayfa 624Kitabı okudu
"Bartu," diye hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladığımda ben de ellerimi onun beline doladım; eli saçlarımda gezindi. "Söz veriyorum, her şeyi sana anlatacağım artık."
"Bartu değil," deyip geriye çekildi. "Bro." "Bro değil," deyip ağlayarak onu düzelttim. "Brocuğum."
Bartu daha fazla ağlamamı istemiyormuş gibi gülmeye başladı. "Brocuğum ne lan?" diye inledi. "Kibar kiro."
Sayfa 447Kitabı okudu
Ölümden kaçamıyorsan onunla savaşmayı öğren.
Sayfa 420Kitabı okudu
Bu hayatta öğrenilmesi en zor olan kimsesizliktir ve sen kimsesizsin.
Sayfa 245Kitabı okudu
Acı karşımıza geçip dikildiğinde onun önünde eğilmemiz ve hislerimizi yaşamamız gerekiyordu yoksa bize savaş açıyordu ve daima o kazanıyordu.
Sayfa 213Kitabı okudu
Ona baktım ama aslında on göremedim. Vücudundan delip geçen geçmişimi izlemeye devam ediyor gibiydim. Ellerini havaya kaldırdı, bana dokunmak istedi fakat bir kez daha titreyip geriye doğru çekildim. "Tamam," dedi. "Dokunmayacağım. "Çaresizlikle elini aşağıya indirdi. "Bak ben Yankı," dedi. "Buradayım. Hiçbir şey olmayacak."
Evet, hiçbir şey olmayacaktı ama zaten olan olmuştu, önemli olan da bu değil miydi?
Sayfa 160Kitabı okudu
Başımı önüme eğdim ve kendimi yine hiç olmadığı kadar yalnız hissettim; bu yalnızlığımda ise ölüm bile yanımda değildi. O bile terk edip gitmişti. Beni bu hale getirenin ne olduğunu biliyordum, kabullenilememek.
Onlarla ölmemi bile kabullenmiyordu.
Sayfa 103Kitabı okudu