K.
@kizilcanlisi
31 Ocak
10bin kütüphaneci puanı (Geçen ay: 20)
695 okur puanı
Aralık 2014 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Adaların büyülü bir havası vardı, yalnızca ada sözcüğü bile büyüleyicilik içeriyordu. Ada bir bakıma insanın dünyayla bağlantısının kesilmesi anlamına geliyordu, başlı başına bir dünyaydı... Belki de bir daha asla geri dönemeyeceği bir dünya...
Sayfa 37
Geçmiş sanki hiç gerçekleşmeyen vaatleri saklar gibiydi.
Sayfa 27
İntikam.
Size zarar verildiğinde bundan daha fazla ihtiyaç duyduğunuz başka hiçbir his yoktu. Ve onu tecrübe ettikten sonra sizi daha fazla suçlu hissettiren de.
Sayfa 234
Okur Takip Önerileri
Hastalıkları, bilgisiz insanlar tarafından çoğunlukla yoğun mutsuzluk olarak yanlış şekilde tanımlanan depresiflerin ne denli acı çektiğini, son haftalarda kötü bir biçimde öğrenmek zorunda kalmıştı. Gerçekte öylesine derin bir ruhsal boşluğa düşüyordunuz ki sürekli bahsi geçen o meşhur battaniyeyi başınızın üstüne çekecek gücü dahi bulamıyordunuz. Güçsüzlük belirtilerini azaltan ilaçları ilk kez kullanan depresyon hastalarının intihara kalkışmasındaki nedenlerden biri de buydu. Bu ilaçlar onlara yaşamak için gerekli gücü vermek yerine, onu sonlandırmak için gereken cesareti sağlıyordu.
Sayfa 229
Ruhsal hastalıklardaki sorun, kendi kendinize teşhis koyamamanızdı. Beyninizi kendi beyninizle anlamaya çalışmak, tek kollu bir cerrahın kendi elini dikmeye çalışmasıyla aynı şeydi. Bu mümkün değildi.
Sayfa 135
Ah, keşke korku, üzerimden sıyırabileceğim bir gömlek olsaydı.
Sayfa 124
Korku, ruhu kemirir ve insanın içini boşaltır. Bunu yaparken kurbanlarının yaşam sürelerinden beslenir.
Sayfa 123
...ama en güzel fotoğraf insanda, zamanın başka bir boyuta geçmiş olduğu hissini uyandırandı.
Sayfa 87
Ruh sağlığı yerinde olanlar, depresiflere sürekli mutsuz olmamalarını, onun gibi paranoidlereyse bu kadar abartmaktan vazgeçip her kiriş çıtırtısında sokak kapısını kontrol etmeyi bırakmaları konusunda nasihatler verirlerdi. Oysa bu, bacağı kırık bir adama, maraton koşusuna katılmasını söylemek gibi bir şeydi.
Sayfa 82
İnsanların büyük bir çoğunluğu uykunun, ölümün küçük kardeşi olduğunu düşünür, oysa onun en büyük düşmanıdır. Ebedi karanlığın öncüsü uyku değil, yorgunluktur.
Sayfa 76
Bazı insanlar satır aralarındaki yazıları da okuyabilirdi.
Sayfa 55