Her şey değişir de şu insan yok mu, insan zor değişir. Kendimiz bile güzel olanı bilir, doğru olanı anlar ama yine de değişmeye direniriz. Ne tuhaf. Kızılırmak'ın aynı kitabında geçer: "Bir şey bulmuştum. Yaşamayı kolaylaştıracak, güzelleştirecek bir şeydi. Unuttum sonra. Yine kendim oldum, kaçınılmaz ve imkânsız kendim." Belki bir
“Üstünde durulmayan her iz silinir.Işık bazen kuytuda dinlenir.Bütün manzara resimlerinde akarsular beyaz çizilir,şarkının en güzel kısmı dile dolanır.Durgun başlayan sabahlarda en parlak geceler gizlidir.Suskun bir akrebin imdadına yelkovan yetişir.Sonbaharda dökülen ilkbaharda yeşerir.Uzun bir yazın ardından düşen ilk kar tanesi hep en kıymetlidir,soğuk bir kışın ardından bir yudum güneş perdeleri açtırır.Sen böyle bil bunu:önce kendinde arayıp bulan,bütün fırtınaları atlatır…”
Münferit Bir Söylenti
Seher Kızılırmak
Bir uzun havadır şu 'Xelêşt dağı', mor bir katar gibi dizilir gider..🫶🏻🕊️🌿🎵🎶
___
"....
göçün ucu saplandı karanlığa, göçün ardı görünürde yok..
Kim geçmiş bu dağlar kargaşasını, kar kokmuş güneş kokmuş, türküsü kimin kim dökülmüş kızılırmak'lara binlerle...
Bakarım biryanıma derim yüzülür,
bakarım biryanıma etim kıyılır...."
Daima bulanın, asla durulman,
Nedir bu sendeki hal, Kızılırmak?
Çağlayıp akarsın, hiç mi yorulman?
Seni zapteyleyemez göl, Kızılırmak.
Bahar gelir, bulanırsın, coşarsın,
Dalga vurur, kenarlara taşarsın.
Dünya kurulalı böyle yaşarsın,