"Ben kendimi 19. yüzyılda yaşıyormuş gibi hissediyorum. Evi de 19. yüzyıl eşyalarıyla doldurunca, bu bir antika merakıymış gibi geliyor. Benim esas sıkıntım, bu yüzyıla adapte olamamam..."
Sayfa 189Kitabı okudu
"Belçika'da ise, onların ülkelerini tanıttığım için Liege Prensliği Onur Ödülü verdiler. Törene limuzin ve dört eskort ile gittik. Belçika'nın en büyük gazetesi birinci sayfada yarım sayfa ayırdı. Türkiye'de kırk yıllık sanat hayatımda baş sayfaya çıkamadım."
Sayfa 190Kitabı okudu
"Japonlar beni sahiplendiler, milyonlarca Japon konserlerime geliyor, Cd'lerimi alıyor, Japonlar bende bir şey buluyor. Şarkılarımı didik didik inceliyorlar. Onlardan konferanslar hazırlayıp televizyon programları yapıyorlar. Türkiye'de bunun onda biri yapılmadı."
Sayfa 190Kitabı okudu
Ben yaşarken kendime sanatçı diyemem, çok ayıptır. Ancak on, yirmi, kırk yıl sonra diyebilirler.
Bir kişinin adı en son ne zaman telaffuz edilirse o gün ölmüş oluyor insan. Yani fizik olarak bu dünyayı terk etmek çok da önemli bir şey değil. Nasıl olsa günün birinde hepimiz terk edeceğimiz için ve milyarlar terk ettiği için. Amа adınız anılmadığı gün gerçek anlamda bu dünyayı terk etmiş oluyorsunuz.
Dudağımda son bir türkü, gülpembe
Hâlâ hep seni söyler, seni çağırır, gülpembe
İyi Bayramlar
Bugün bayram
Erken kalkın çocuklar
Giyelim en güzel giysileri
Elimizde taze kır çiçekleri
Üzmeyelim bugün annemizi