Bu yaşımda (110) hayattan anladığım şu: Seveceksin, sevileceksin, mutlu olacaksın, mutlu edeceksin ve üreteceksin.
Sayfa 19Kitabı okudu
Söz konusu bilmek olunca bir fazla bilmek her zaman bir eksik bilmekten iyidir.
Sayfa 216Kitabı okudu
Mühim olan, her ne yapıyorsan yap, bunu gönüllü bir şekilde ifa edebilmektir. Yaşarken gönüllü olamayan, içinde bulunduğu anın yabancısı olur. Hayatın anlamını kılmak mı istiyorsun? Karşına çıkan zorlukla mücadeleni gönüllü bir biçimde vereceksin. Aksi halde kendini boşluğa düşmüş hissetmen kaçınılmaz oluyor.
Sayfa 30Kitabı okudu
– Her şeyden etkileniyorsunuz… Etkilendiğiniz her şeyin de altını çiziyor ve unutmuyorsunuz...
– Daha doğrusu unutamıyorum; öyle bir yapım var… Mutsuz, gariban, hastalıklı, acılı insanlarla, mazlumlarla aşırı bir özdeşlik kuruyorum.
EcmelVerâ: "Acın, acımdır. Yasın, yasımdır!"Kitabı okudu
Türkleri tarihten kaldırırsan ortada tarih kalmaz. Tarihin en büyük ve özel topluluklarından birisi Türkler.
Sayfa 168Kitabı okudu
Hakkını aramayı bilen, hayır deme cesareti gösterebilen, haksızlığa karşı diklenebilen toplumlar şahsiyetli bir yaşam kurmayı becerebilirler.
Sayfa 159Kitabı okudu
Özür dilemek yerine! özür dilenecek bir şey yapmamaya çalışmak daha anlamlı değil mi?
Sayfa 33Kitabı okudu
Mücadele etmeyi severim ama münakaşa etmeyi sevmem.
Sayfa 31Kitabı okudu
Ölmek ya da bir ölüme şahit olmak, bir insanı kaybetmek hariç her problem bir şekilde çözülebiliyor, bunu bilerek yaşamak lazım. Çözülmezse de bir şekilde normalleşiyor, alışıyoruz. Ölüm hariç bütün acılar lüks.
Sayfa 24Kitabı okudu
Kiliselerin sarı, dumanlı karanlığına karşın, caminin ahengi, huzuru bende bir yumuşaklık, bir hilm uyandırıyor.
İslam'daki rahmet boyutunu, Rahman olan Allah'ın sıfatlarını âdeta yansıtmış olmalı ki, küçücük bir çocuğun ruhunda derin bir iz bırakıyor.
Camideki o cemal bana kendisini sevdirmişti, daha önce gördüğüm kilise ile aradaki farkı hemencecik hissetmiştim. Kilise korku verici bir yer, cami huzur veren ve teskin eden bir yer.