Çok kaybettim...
Sevdiklerimi, hayallerimi, hayatımı, en çok da kendimi. Bu kadar kaybeden biri olarak bu kadar güçlü durabilmek yoruyor insanı. Ve bu kadar kaybetmek yeniden başlamayı oldukça zorlaştırıyor, "ya bir daha" ile başlayan cümleler yüzünden. Cevaplanmamış sorular yoruyor, belirsizlikler yoruyor, beklemek yoruyor, anlaşılmamak, duyulmamak,
°°Neyin var diyorlar dalga geçer gibi..!!!
°Kesilmek için can atan bileklerim var..
°Hiç bitmeyen acılarım var...
°Ziyan olmuş emeklerim var...
°Bir hiç uğruna hiç olmuşluğum var....
°Yaşayamadığım çocukluğum var...
°Karanlık sabahlarım var...
°Gökyüzüne bakamayışlarım var...
°Kül tablasında boş yer arayışlarım var...
°İyiyim yalanına saklanmışlığım var....
°Anlamıyorlar, duymuyorlar bilmiyorlar....
°Ben ölüyorum...!!!!
°Geçer dedikçe geçmiyor biter dedikçe bitmiyor...
°Her gün biraz daha eksiliyorum, her gün biraz daha tükeniyorum....
°Ruhum bedenimden çıkıyor ama
°Sesim çıkmıyor..!!!!
"Birbirimize çok yakışıyoruz başka türlüsünü düşünme."
Meryem Topaloglu
@MeryemXan
·24 Ekim 2022 19:21
"Birbirimizi seviyoruz, o halde sevişmememiz için bir sebep yok."
Sayfa 17 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu
İnsanları aptal yerine koyarken, onların her şeyin farkında olup içlerinden size gülüyor olma ihtimallerini, düşündünüz mü??
Onun kadar seni üzmüş, kırmış bir kimse yoktur, fakat onun kadar da seni anlayan ve dinleyen bir kimse de yoktur, işte öyle bir ikilemdir 6 yıllık arkadaşın...
https://1000kitap.com/yero_ky
"Tesadüf diye bir şey yoktur. Her yol önceden belirlenmiştir. Her şey, olması gerektiği zaman olur. Doğru zamanda. Doğru yerde. Sanki dünya, sayısız iplikle dokunmuş bir halıymış gibi."
Dost kazığı, aile baskısı, aşk acısı, arkadaş ihaneti, millet ne der kafası derken herşeyi içimize attık da içimizden atamadık be kardeş...
