«— Annemden sonra annem sensin!»
Artık Nur Çocuk ayağını nereye basarsa, Ümm-ü Eymen'in yumuşak elleri var...
orada.
Sayfa 63 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
Ecel yolunda bir ân torununun yüzünü ve gözünü öpen, yanaklarını koklayan Abdülmuttalib'in bir
sözü:
— Ben âlemde bundan güzel bir yüz ve bundan güzel bir koku nedir, bilmiyorum.
Sayfa 64 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
O [ﷺ] , ne teklif, ne memuriyet, hiçbir İlâhî emre
mazhar bulunmadığı çağlarda da, düpedüz ve tabiî hali ile, insanoğlunun, ruh, selim akıl ve ahlâk
bakımından en üstünü oldu.
Sayfa 74 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
Küfür, pis olduğu kadar ahmaktır.
Sayfa 76 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
Yalan, Allah'ın yarattığı hakikati değiştirmek, ihanetlerin en büyüğü...
Sayfa 79 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
İnsanlığın Âdem'den son adama kadar gayesi, güzel, doğru ve iyiden başka ne olabilir?
Sayfa 83 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
Evet (Hatice-tül-Kübra) Büyük ve Temiz Hatice, O'na (ﷺ) âşıktır.
Sayfa 83 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
Buluşma yerine üç gün geç kalarak gelen ortağını. aynı yerde üç gün bekleyen Kâinat Efendisinin
ahlâkını anlayabilmek için işte O'nun ahlâkına tevarüsten başka bir şey olmayan veliliğin bir
mensubuna ait vak'a:
Velî, kendisine «Birazdan gelirim» diye söz verip ayrılan birini, kar ve yağmur altında günlerce
bekliyor:
Ona soruyorlar:
— Sen deli misin? Hâlâ gelmiyeceğini anlamıyor musun?. Ne diye bekliyorsun kar ve yağmur
altında?
Diyor ki, velî:
— Eğer buradan ayrılacak olursam, arkadaşıma yalancılık isnad etmiş olurum. Onun için
bekliyorum!
Bu ahlâk, velînin değil, velilikle beraber her şeyin aslî sahibi bizzat O'nundur.
Sayfa 84 - Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu
Tasavvuf ve Tekke Edebiyatı geleneğimiz hâriç, şimdikilerin hiçbirini edebî bulmuyorum..
Mal ve para, gelip geçici
bir gölge...
Necip Fazıl kısakürekKitabı okudu