Bir sabah evden çıktım
Sokaklar ışıl ışıldı.
Dört yanım günlük güneşlik
Tertemiz bir hava ciğerlerimde
Nereye baksam mutluluk, umut, sevgi
Nereye gitsem bir uçarılık yüreğimde
Alışmadığım iyimser duygular
Gökyüzü inadına mavi
Yaşamak inadına güzel
Bu nasıl şehirdir böyle
Bütün sokaklar Utrillo'nun ellerinden çıkmış
Bütün evlerde Dufy'nin renkleri
Beyaz beyaz güvercinler damların üzerinde
Hava ılık mı serin mi belli değil
Kadife gibi
Gözleri namuslu namuslu parlar insanların
Gökyüzü inadına mavi
Yaşamak inadına güzel
Bu şehirde sen varsın...
Düşüncesi kanayan yazar: Albert Camus
Eserlerinde insan meselelerini parlak ve gerçekçi biçimde açıkladığı için 1957 yılında Nobel Edebiyat Ödülünü almaya hak kazanmış biri kendisi.
Bir düşüncenin bayraktarlığını yapmadı. İnsanı işledi, insanı anlattı yazılarında…
Arıyordu sürekli, çağının bunalımlarını sırtında taşıyarak…
Elindeki bir şeyi uzun süre aramak gibi bir şey.
"Neden bir filozof değil de sanatçıyım? Çünkü fikirlere göre değil, sözcüklere göre düşünüyorum."
Albert Camus
"Tüm gökyüzü karşımda, günlerin bu dönüşünü de onlarla birlikte dönerek, durmamacasına, kımıltısızca izleyebilirim gibime geliyor."