"Niçin yaşıyorum? Niçin çalışıyorum?" Ya da şöyle dile getirilebilir bu soru: "Hayatımda kaçınılmaz olan ölümümle yok olmayacak bir anlam var mıdır?"
Çok öğrenmek isteyen kişinin çok acı çekmesi gerek.
Hakikati bile bilmeyi arzu etmiyordum, çünkü hakikatin içeriğini tahmin edebiliyordum. Hakikat hayatın anlamsız olduğuydu. Sanki yaşayacağım kadar yaşamış, yürüyeceğim kadar yol yürümüştüm de bir uçurumun kenarına gelmiştim.
Gücünüzün yettiği ne varsa yapın, çünkü gireceğiniz mezarda ne iş vardır ne bilgi ne de bilgelik.
Aralarında kavga ederek başarılı oldukları tek konu sadece birbirlerinden cehaletlerini saklamaktı.
İyiyle kötünün ne olduğuna insanların söyledikleri ve yaptıklarına bakılarak karar verilemez. Hakem benim yüreğimdir.
Bir insanın kim olduğunu anlaması için önce, birbirlerini anlamayan, kendisi gibi insanlardan oluşan bütün o gizemli insanlığı anlaması gerekmektedir.
Evet, dünya bir çöldür. İnsan ise bu çölün müzmin seyyahı.
İnsanın kendisini aldatmasının bir faydası yok. Her şey boş! Mutlu kişi, henüz doğmamış olandır.
Soluk alabiliyor, yiyebiliyor, içebiliyor, uyuyabiliyordum. Bunları yapmamak zaten elimde değildi, ama yaşamıyordum.