Qızıma
Dinlə sözlərimi, yaxşı qulaq as
İnsan bu dünyada qonaqdır, qızım.
Şan-şöhrət, var-dövlət, bəzək-düzəklər
Bu gün var, sabah yox, sınaqdır, qızım.
Ətrafa boylanıb bir göz gəzdirsən,
Nə qədər hikmətlər, sirlər görərsən.
Toxum səp, meyvəsin mütləq dərərsən
Zəhmətin bəhrəsi dadlıdır, qızım.
Sadə ol, sadəlik ucaldar səni,
Gözəl duyğularla bəslə
Sən məni unuda bilsən...
Sən məni, əzizim, unuda bilsən,
Gərək çıxmayasan yaşıl çəmənə.
Mən o çəmənlərdən bir bahar çağı
Bir dəstə gül dərib vermişəm sənə…
Sən məni, əzizim, unuda bilsən,
Gərək baxmayasan yağan yağışa.
Açıb könlümüzü bir çətir kimi
İstəmə!
Sən sana gər yar isən var, ey könül, yar istəmə!
Yarü dildar ol sana, sən yarü dildar istəmə!
Bivəfadar çün bu aləm, kimdən istərsən vəfa?
Bivəfa aləmdə sən yari-vəfadar istəmə!
Gül bulunmaz bu dikənli dünyanın bağında çün,
Əbsəm ol, bihudə gülsüz yerdə gülzar istəmə!
Mə’rifətdir xalis altun, sikkəsi fəzlü hünər,
Altunu tanı, zəğəldən ari
Sevə bilməzsən
Hələ qəlbimizdə xatirə izi,
Hələ ayrılığın nəmlidir gözü,
Hələ ki sevirik bir-birimizi,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
Gör neçə nəğmənin bəstəsi qalıb,
Bu ocaq sönübsə, tüstüsü qalıb,
Əlində əlimin istisi qalıb,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
İncidib, qəlbimə dəyə bilmirsən,
Yolunu bir yolluq əyə bilmirsən,
Mənə "yox" sözünü deyə bilmirsən,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
İl keçir, ömürdə xatirə qalır,
Bahar güllərimiz qönçədə solur,
Hələ ki gözlərin məni axtarır,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
Axar gözümüzün yaşı qurumaz,
Deyirdik bu ilqar, peyman pozulmaz,
Belə sevə-sevə ayrılıq olmaz,
Başqa birisini sevə bilməzsən.
Nüsret Kesemenli
Bayatılar
Hayleylə girdim bağa,
Qızıl gülü dərmağa.
Qızıl gül bəhanədir
Sevən yarı görmağa.
Aşiqəm, gül alanda,
Gül bitər Gülalanda.
Şükri yadıma düşər,
Əlimə gül alanda.
Məscidin bucağında,
Şam yanar ocağında.
Baş qoyub, can verəydim,
Dostumun qucağında.
Əzizim, gəzər bağı,
Dost gəlib gəzər bağı.
Məhəbbət bir dəstə gül,
Açılıb bəzər bağı!
Sayfa 214 - QanunKitabı okuyor
Olmur...
Daha son ümidə ümid qalmayıb,
Qalsa yollarına baxardım, olmur…
Soyuq əllərimi üzük yerinə,
Qaynar əllərinə taxardım, olmur…
Yanında, elə bil, yersiz qonağam,
Mən sənə günaham, suçam, yasağam.
Sən güllə deyilsən, mənsə qorxağam…
Səni öz başıma sıxardım, olmur…
Neyləyək olmadı, çatmadı gücüm,
Elə bil tutmadı bürcünlə bürcüm.
Səni ürəyimdən çıxarmaq üçün,
Gərək ürəyimi çıxardım, olmur…
Qismət Rüstəmov
M.zade
@Sama_
·22 Mayıs 20:08
Yenə də qələmi aldım əlimə,
Sevirəm kəlməsi yatmır dilimə,
Sevsəm də çatmadım mən öz gülümə,
Dünyadan, sevgidən nakam gedirəm.
Dünyanın işləri belədir, nədən?
Sevərək ayrıldım öz gülümdən mən,
Çıxara bilmirəm onu qəlbimdən,
Dünyadan, sevgidən nakam gedirəm.
Nə zaman mən gizli sevmişəm onu,
Şeirdə, qəzəldə gəzmişəm onu,
Ömrüm tükənibdi, gəlibdi sonu,
Dünyadan, sevgidən nakam gedirəm.
Nəyi pisdi?
Sən hər gecə göylərdə gümüş ay kimi parla,
Mən şöləsi titrək çıraq olsam, nəyi pisdi?
Sən incə zərif duyğuların məskəni cənnət,
Mən orda xəyalən qonaq olsam, nəyi pisdi?
Sən bir kitab ol, zövqü olanlar oxusunlar,
Mən rəngi saralmış varaq olsam, nəyi pisdi?
Sən nur ələyən hər yana büllur saray ikən,
Mən torpağa yatmış otaq olsam, nəyi pisdi?
Sən çay kimi ax, bəndləri sındır yolun üstə,
Mən sadə ve səssiz bulaq olsam, nəyi pisdi?.
Sən ruhunu azad ele zülmət qaralıqdan,
Mən yarı qara , yarı ağ olsam, nəyi pisdi?
Sən zirvəyə yüksəl ki, əlin göylərə çatsın...
Mən də sənə hərdən dayaq olsam, nəyi pisdi?
Parlaq imzalarKitabı okudu
Bən söylədim dərdimi,
Tazə yaşıl yaprağa!
Daha dərdim bitmədən
O sərildi toprağa
Sayfa 199 - QanunKitabı okuyor