Adın geçiyor bazen muhabbet esnasında "değişen bir şey yok bitti gitti" diyorum. Söylerken tüylerim diken diken oluyor ama kimse bilmiyor...
Güneş
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm.
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne “güneş” olabildim,
Ne “çocuk” kalabildim…
Kalbim senden, senden vazgeçmeyecek
Korkma, içimde aşkın hiç bitmeyecek
Eğer istersen sonsuza dek sürecek
İnan bu kadın hep seni, seni sevecek...
Dostoyevski "Budala" kitabında söyle diyor;
"Senden kaçtı çünkü seni ne kadar sevdiğinin farkına vardı, senin yanında olmaya gücü yetmedi." yani böyledir insanoğlu genelde korkar..
Sana neyi anlatayım? Ruhumu yaktıktan sonra, artık damarlarımda dolaşan sensizliğin etimi yakan acısını mı? O acıyı uyutsun diye sığındığım, ama sevgini orada da hep ama hep kaybettiğim soğuk rüyalarımı mı? Odamın tavanındaki, yoksulluğumu ve kimsesizliğimi harç yapıp içine doldurduğum o derin, o sonsuz çatlakların altında, sen diye her gece
Aramızdaki fark şu; senin roman yazarak anlatamayacaklarını, ben tek bir cümlem ile anlatırım...
DoymadımDoyamadımSevmelereSeniBenBuYalnızSitem
Neden gittin ki?
Neden nice mutlu benli senelere dedin?
Bana nice mutsuz sensiz seneler katmak için mi?
Ben seni hayatım yapmışken, senin aklına geliyor muyum?
Ben yiyip içemezken ve hatta uyuyamazken sen nasıl rahatsın(sen rahat mısın)?
HAK ETTİM. Teşekkürler rüyalarımın kabusu...
Umarım mutlu olursun... Umarım değer bu kadar içimin yanmasına değer gitmen....