alışmaya çalışmak katlıyo' beni ikiye
kaldırıldım dolabında en uzak yere
çabuk özür dile
çürüttün en taze hislerimi
karar ver artık ne istediğine
elinde oyuncak, gelgitlerin sıktı
bıraktım nefes alsın
anlamı yok.
Çocukken güneş olmak isterdim,
Sonra anladım ki en iyisi çocuk olmak.
Çünkü güneşten sıcaktı kalbim.
Büyüdüm derken, yaşam denen ayazda üşüdüm.
Soğudu buza döndü kalbim.
Ne “güneş” olabildim,
Ne “çocuk” kalabildim…
Uşaqlıqda günəş olmaq istərdim,
sonra başa düşdüm ki, ən yaxşısı uşaq olmaqdır. Çünkü günəşdən isti idi qəlbim.
Böyüdüyümü zənn edərkən, həyat deyilən ayazda üşüdüm.
Soyudu buza döndü qəlbim.
Nə "günəş" ola bildim,
nə "uşaq" qala bildim...