Elimi kolumu bağlayan bi memleket var, heves kırar.
Hep kara kara düşünüyorum ama az önce gördüğüm bir video üzerine daha kara kara, hüzünle, gözümde yaşla oturup ülkemizi, insanlarımızı, ne kadar yoksullaştırıldığımızı, fakirleştiğimizi, garibanlığımızı düşündüm. Birileri zenginliğine zenginlik katarken birileri gittikçe fakirleşiyor. İnsanlar en en temel ihtiyaçlarını alırken bile kara kara
Genç senaristler için bölüm sonu tiratları
“Her insanın korkularıyla, acılarıyla, tüm geçmişiyle ve gerçeklerle yüzleşmesi gerekir. Bunu ne kadar geç yaparsa kendisindeki değişimi de o kadar geç fark eder. Acıyı ve üzüntüyü paylaşmak daha da yakınlaştırır insanları. Yüz yüze konuşamadıkları şeyler olsa da birbirleri için ne kadar önemli olduklarını bilirler her zaman. Ne istediğini bilenleri daha hızlı yol alır. Daha çabuk çıkar düştüğü kuyudan. Ne olursa olsun yalnız olmadığını bilmek ister insan. Üzerinde durduğu ayakları ne kadar güçlü olursa olsun, birinin elinden tutmasını ister. Kendisiyle yüzleştikten sonra bile hayatında hiçbir şey değişmez bazısının. Onların hayatında değişime yer yoktur; her şey olduğu gibi kalsın isterler. Kiminin de kendisiyle yüzleşmeye hiç mi hiç ihtiyacı yoktur.
Birine tüm geçmişini anlatmak, ona seni seviyorum demekten daha zordur aslında. Bazıları işte bunu yapar. Sevdiğini söyleyemez belki ama alır tüm geçmişini avucuna bırakır. Bazen de bir yüzleşme hiç de iyi bir sonuç vermez.
Ve ne olursa olsun insan yüzleşmeli kendisiyle, hatalarını görebilmeli. Yaptığı her hatadan ders çıkarabilmeli. Çünkü hata insan içindir…”
Leyla ile Mecnun
Bazen deliriyormuşum gibi hissediyorum, oysa sadece anlaşılmak için çabalıyorum
Yüreğim konuşurken ben susmayı beceremem
Sayfa 11
Hakkında daha önce konuştukları bir şeyi, bir bakışla ya da bir göz kırpmayla aynı anda hatırlamalarını özlüyordu. Birlikte en saçma șeylerden bir oyun çikarmalarını özlüyordu. Absürt şakalarına başka hiç kimse gülmezken onun gülmesini özlüyordu.
Beni gerçekten sevmedin mi? Söyle, söyle bana! Ben zaten ölecek bir adamım
Aslında sen, gerçekten yalnız değil miydin?
Birbirimizi sevdiğimizi ve anladığımızı sanmıştım. Arkadaşlığımızın sonsuza dek süreceğine inanmıştım
Sayfa 8
Anlatsam herkes anlar ki derdimi...
Sen dosttumsun; gözlerimden anlamadın mı?
Sayfa 67 - Profil Kitap 2. Baskı Aralık 2018Kitabı okudu
Tekrardan yeni sevgilerle bir şehir inşa etmeye çalışıyorum içimde ama hala duygularım enkaz altında
notlardan bu sözü buldum sözde kendimi kaybettim
"Bir kuş olur uçar gidersin.
Kafese koyamam anıları."
İnsan en çok istediği şeyden hiç unutamayacağı dersleri alıyor sanırım. Bir yıl önce nere gidersem gideyim dostlarım yanımda olurdu. Yalnız olmaktan o kadar çok korkarım ki ödüm kopardı kimseyle konuşmadan Bi gün geçirmekten. Şimdi ise en yakın dostlarını kaybetmiş üstüne kendiyle zaman geçirmekten yalnızlıktan zevk alan bir insana dönüşmüşken buldum kendimi ve bu halimi eski halimden daha çok sevdim.
Sen dostumdun benim, gülünce güneşler açardı su gibi azizdin, yurdumdun alnında ateşler yanan ışıklı bir ırmak gibi aktığımız o uzun yürüyüş daha dündü sanki her patlayan sağanak bunu anlatır
