“Orta yolu tutun ve doğruyu arayın! (Bu durumda birtakım hatalar işleseniz bile bunlar bağışlanacaktır, zira) mümine isâbet eden her bir sıkıntıda bir keffâret vardır. Hatta vücudundan sıyrılan bir sıyrıkta veya kendisine batan bir dikende bile!” (Müslim, Birr: 14, No: 2574, 4/1993)
“Sizden biriniz dua ettiğinde kesin bir ifadeyle dilekte bulunsun. Allah’ım dilersen bana ver demesin, çünkü Allah’ı zorlayan hiçbir kuvvet yoktur.” (Buhari, Deavat, 21; Müslim, Zikir, 7)
Sayfa 678
“Kuşun ötmesini uğur ve uğursuzluk saymak, kuşun uçmasından manalar çıkarmak ufak taşlarla fal açmak, fala bakmak büyü ve sihir kabilindendir.” (Ebu Davud, Tıp, 23)
Sayfa 656
“Bir işte aşırılık ve çirkinlik bulunması onu lekeler. Haya ve utanma da nerede bulunursa o işi zarif gösterir ve süsler.” (Tirmizi, Birr, 47)
Sayfa 675
“Her kim Allah için size sığınırsa onu himaye edip koruyunuz. Allah için isteyene veriniz. Sizi davet edenin davetine icabet ediniz. Size iyilik yapana siz de iyilik yapınız. Şayet iyilikle karşılık vermeye gücünüz yetmezse ona karşılık verdiğinize kanaat getirinceye kadar ona dua ediniz.” (Ebu Davud, Zekat, 38; Nesei, Zekat, 72)
Sayfa 672
Cabir (Allah Ondan razı olsun)'dan rivayet edildiğine göre Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem) Ümmü Saib veya Ümmü Müseyyeb'in yanına geldi ve,
“Ey Ümmü Saib veya Ümmü Müseyyeb sana ne oldu da titriyorsun” diye sordu. Ümmü Saib, “Sıtmaya yakalandım, Allah belasını versin” dedi. Bunun üzerine Rasûlullah (sallallahu aleyhi vesellem), “Sıtmaya sövme. Çünkü hastalıklar körüğün yaktığı ateşin, demirin kir ve pasını giderdiği gibi insanoğlunun hata ve günahlarını giderir” buyurdu. (Müslim, Birr, 53)
Sayfa 672
“İnsanlar arasında yaşamakta olan iki adet vardır ki, bunlar küfürdür veya küfür adetidir. Nesebe sövmek ve ölüye feryad ederek ağlamak.” (Müslim, İman, 121)
Sayfa 655
“Kim evinde ziraat ve çoban köpeği dışında köpek beslerse her gün o kimsenin sevabından bir ölçek eksilir.” (Buhari, Hars, 3; Müslim, Müsakat, 59)
Sayfa 662
“Ölenin arkasından yüzünü gözünü tırmalıyarak, yakasını paçasını yırtarak, cahiliyye dönemi gibi bağıra çağıra ağıt yakıp feryad edenler bizim yolumuzu izleyenlerden değillerdir.” (Buhari, Cenaiz, 36)
Sayfa 653
Ashabdan es-Saib ibni Yezid (Allah Ondan razı olsun) şöyle demiştir: Bir gün mescidde bulunuyordum. Derken bir adam bana bir çakıl taşı attı. Baktım Ömer ibni'l-Hattab (Allah Ondan razı olsun). Yanına varınca bana, “Git şu iki kişiyi bana getir” dedi. Gidip adamları getirdim. Onlara “Nerelisiniz?” diye sordu. “Taifliyiz” dediler. Bunun üzerine, “Eğer siz Medineli olsaydınız her ikinizi de incitecek, canınızı acıtacaktım. Çünkü ikiniz de mescidde sesinizi yükselterek konuşuyorsunuz. Mescid adabına yabancı olduğunuz için sizi şimdilik mazur gördüm” buyurdu. (Buhari, Salat, 83)
Sayfa 664