Çokta şey etmemek lazım... Çoğunluğu böyle zaten... Alıştık...
İnsanların çoğundan kötü oldukları için değil, kendilerine bile düşman oldukları için vazgeçtim. Ve bir ismi silerken dimağımdan onunla ilgili iyi ya da kötü hiçbir şey düşünmedim, bir daha.
Çok tuhaftı ağlayamadım.Ama ruhum paramparça olmuştu..
Bu his hep geçmişte kalmış olsun. En fazla bir kere yaşansın.
Çok tuhaftı! Ağlayamadım.Ama yüreğim paramparça olmuştu.
Sayfa 72 - CanKitabı okudu
Sahip olduğun ilham perisiyle çatı ve bodrum katlarında yaşayanlara hayat veren genç şairi tebrik ediyorum. Yaldızlı köşklerde yaşayanlara yoksullar da insan, onlar da kardeşlerimiz, diye haykırıyor . VİSARİON BELİNSKİ
Eskiler hep eskiden mi güzeldir?
Bir zamanlar burada çok aktiftim. Ne güzel yorumlaşır, bilgi paylaşımı yapar aynı zamanda kitaplar sayesinde güzel sohbetler ederdim. Bir zamanlar işte...
Varenka'm, yoksul insan paçavradan kötüdür, kimseden saygı göremez, yazarlar ne yazarsa yazsın!
İnsancıklar; 
Fyodor Dostoyevski 'nin ilk romanı olmakla beraber benim de bu büyük yazarın okuduğum ilk romanı. Kitap kâtip Makar Devuşkin ile Varvara Alekseyevna'nın birbirlerine yazdığı büyüleyici ve insanı derinden etkileyen mektuplardan oluşuyor.
çok mutlu, sevinçliyim ama böyle anlarımda nedense bir elam sarar içimi
Sayfa 90 - iletişim yayınlarıKitabı okudu
Hep şunu düşündüm Varenka,biz insanlar,kaygı ve telaş içinde yaşayan biz insanlar,gökteki kuşların kaygısız ve masum mutluluğunu da kıskanmalıyız.
Sayfa 25Kitabı okuyor
Diogenes: "Gölge etme başka ihsan istemem!"
— Uzunca bir süre insanlara hak ettiği samimiyeti ruhumdan fazlasıyla vererek yaşadım. An itibariyle artık hiçbir insanın gözümde pekte bir değeri kalmadı. Derin bir sessizliği bütün varlığınıza tercih ediyorum.
— Lütfen; ne mesaj atarak, ne de yorum yazarak rahatsızlık vermeyiniz! Dünya sizi ne kadar umursuyorsa emin olunuz ki; bende sizi o kadar önemsiyorum! Ve 
J. D. Salinger'i şimdi daha da iyi anlıyorum.
Bəyaz gecələrdən sonra Dostoyevskidən ikinci kitab oldu oxuduğum. İki kitabın obrazları sanki eyni idi. Hər iki əsas obraz. Bu qədər gec oxumağıma səbəb kitabın mövzusu və ya sıxıcılığı deyildi, bəzi işlərim imkan vermirdi mütaliəmə.
Kitab bir yerdən sonra məni açığı boğdu, çünki heç bir dəyişiklik olmayan məktublar bitmək bilmirdi. Belə düşünürəm ki, aşağı təbəqə insanların həyat tərzini, çətinliklərini əks etdirən bir kitab olduğu üşün insanlara yaxın gəlir. Amma elə bu kasıblığın bitməməsi yordu məni.
Həyatımda baş verən bəzi dəyişikliklərlə bağlantısı olan bir kitab olduğu üçün mənə təsir etdi. Başqa vaxt oxusam bəlkə də Dostoyevski yazıb və hər kəs bəyənib təzyiqi və düşüncəsi ilə yalandan bəzəkli cümlələr yazardım. Məni çəkən tərəfi həyatımla bir oxşarlıq tapıb da sonunun necə bitəcəyi oldu.
Bəzən mən də bir nöqsan olduğunu düşünürəm. Çünki hər kəsin sevdiyi kitablar mən də heç bir təsir bağışlamır.
İnsancıklar Fyodor Dostoyevski
"Zaten zengin insanlar yoksulların kötü kaderlerinden seslice yakınmasını sevmez –yani, birileri rahatsız olur, birileri de sızlanır!"
Sayfa 148 - CanKitabı okudu
"Ah, Varenka, “İsa aşkına” dendiğini duymak ve yanından geçmek, hiçbir şey vermeyip, “Tanrı versin,” demek çok acı verici bir şey. Bazı “İsa aşkına”ların etkisi olmuyor."
Sayfa 146 - CanKitabı okudu