Bir gece kadınına,bir karanlık kızına bundan daha güzel ve onu daha iyi vasıflandıran bir sıfat bulmağa imkan mı vardı...Güzelliği kadar ismi de kaldırımlarda meşhurdu..Fosforlu Cevriye..
Sayfa 10
İsmim Marika,babamın ismi Yorgo..Anamın Erifli..925 de doğmuşum.Istanbullu,bekar,çocuk yok; ev yok; koca yok;kimse yok..
Sayfa 18
Kendi mevcudiyetini idrak ettiği gündenberi tanıdıkları içinde tekrar tekrar ve her zaman görmek istediği insan yalnız o idi...
Sayfa 58
:) acaba ben ölmüş olsaydım,yıldızların hangisi kayacaktı..Bilsem imanına tükürdügümün yıldızlarından hangisi benimdir; vallahi göğe merdiven kurar çiviyle onu göğe çakardım..
Sayfa 64
hay dedim böyle bahta,sen tabip ben mi hasta..
Işine gelmeyince bırak ya! Panaiya yaparsa sevap,Fosforlu yaparsa günah.Ona mum yakarsın, bana!.
-Sana gönül yakarız Cevriye...
Sayfa 80
- O halde niçin geldiniz? diye sordu..
Pervaneye: "Niçin ateşe kendini atıyorsun" diye sorulabilir miydi?
Sayfa 91
-Kız kollarında sahiden damga var..diyorlardı..
- Şimdi beni bırakın kopuklar! Kollarımda değil,gönlümde damga var..
Sayfa 92
gözlerinden bellidir..
Erkekleri en çirkin meyil ve heveslerinde bile tanımış, ruhen ve bedenen hiç-bir zaman bakir olmamış olan bu sokak kadını,ona sade bir erkeğin bir kadına verebileceği zevkleri bilmiyen,sade bir takım duyguların zorlamasıyla müphem saadetler tahayyül eden küçük ve günahsız bir dişi iştiyaki ile bakmakla kalmıyor,ona bakarken şimdiye kadar hiç bilmediği ve kökü sade bunda olmıyan başka duyguların da ruhunda uyandığını hissediyordu.
Bu his,grift acaip bir duygu idi..
Sayfa 93
-Allaha inanmazsın da nasıl olur da böyle iyi olursun..Cennete inanmazsak ne ümit ederiz bu dünyada..
- Ben de cennete inanırım Cevriye amma benim cennetim kırk yama hocanın cenneti değildir..
Sayfa 173