"Doğrusu insan dediğin, öylesine yaşar. Yaşarken iyi iş karşısında gülüp kötü iş karşısında ağlarız. Koşmak da aynı. Birinci gelince sevinir, sonuncu gelince de yeriniriz. Bir yeteneğimiz olmazsa hem kendimizi suçlarız hem de pişmanlık duyarız. Ama yine de koşarız. Öylesine! Yaşamakla aynı şey, öylesine koşuyorum işte!"
Sayfa 181
"Demem o ki benim anladığım kadarıyla sevgi denilen şey, uç bir kavramdı.Yani doğru dürüst tanımlanamayan bir şey, zorla bir kelimenin içine tıkıştırılmıştı."
Sayfa 171
"Bu dünyada bir sorunun, en az yüz cevabı vardır."
Sayfa 156
"Bilmediğin duyguları anlamak her zaman iyi olmaz. Çünkü duygular aldatıcıdır. Dünya, senin bildiğinden tamamen farklı görünecektir. Etrafını saran en küçük şeyleri tehlikeli bir silah gibi hissedebilirsin, sıradan bir yüz ifadesi ya da bir söz diken gibi canını da acıtabilir. Yol kenarlarındaki taşlara bir bak! Hiçbir şey hissedemezler ama sürekli zarar görürler."
Sayfa 154
"Dünyayla birbirimizden bir hayli farklı olduğumuzu düşündüren ay da mayıstır. Hayattaki her şeyin harekete geçerek ışıldamasına rağmen ben ve yatalak annem, hiç bitmeyen ocak ayı misali donuk ve griyiz."
Sayfa 145
"Yani hem ben hem de sen, bir zaman gelince , asla aklımızdan bile geçirmediğimiz bir hâle bürünebiliriz."
"Elbette öyle olacak. Hangi yöne gidersek gidelim. Hayat işte."
Sayfa 143
"Öylesine yaşıyorum işte. Benimkinden daha fazla sürüp sürmeyeceğini bilemem ama diğer insanlar da aynı durum karşısında bir süre sonra her şeyi unutup normal yaşamlarına devam ederlerdi. Çünkü insan, şartlar ne olursa olsun, bir şekilde yaşamını sürdüren bir canlıdır."
Sayfa 130
"Ninemin ifadesine göre sahaf dükkânı on binlerce ölü, diri yazarın ayrım gözetmeden kümeler halinde yan yana durduğu, nüfus yoğunluğu yüksek bir yerdi."
Sayfa 127
"Ben, insanı gelişigüzel yargılamaktan sakınırım. Çünkü herkes birbirinden farklıdır."
Sayfa 124
"Hayatta kurtarılamayacak insan evladı yoktur. Sadece kurtarma çabasından vazgeçenler vardır."
Sayfa 121
"Birinden sana zarar gelmiyorsa, ona yardım et."
Sayfa 93
"Anneler ve babalar, çocuklarından çok şey isterler. Bunlar gerçekleşmeyince de sıradanlığı isterler. Bunun temel bir öğe olduğunu düşünürler. Gelgelelim sıradanlık, aslında gerçekleştirilmesi en zor olan niteliklerden biridir."
Sayfa 87
"Annem, toplumsal yaşamda bir kurbanlık koyunun daima gerekli olduğunu söylerdi."
Sayfa 85
"Sanki bu dünyada kesin bir cevabın olmadığı mesajını veriyor gibiydi."
Sayfa 72