m
Mevlana ve Şems
Şemsi Tebirizi ve Mevlana ilk karşılaşma
-Şemsi Tebrizi duyduk ki mevlana cellaledin Konya daki en alim zâtmış o halde şu sualime cevap versin hele ;
Hz Muhammed mi daha büyüktür yoksa Bayezid’i Bistami mi ?
-Mevlana ; Muhammed Mustafa . Tüm peygamberlerin tüm velilerin başıdır .
-Şemsi Tebrizi ; O halde niçin
Muhammed Mustafa ; “Yarabbi biz seni sana layık bilgiyle bilemedik . “ diye buyururken
Bayezid’i Bistami ; “ Beni ululayın çünki cübbemin içinde Allahtan gayrısı yoktur “ diye öğünür .
-Mevlana ; Bayezid’i Bistami kamil velilerdendir . Lakin kendisine makamı gösterildiğinde o bununla yetinmiştir . Oysaki resuli ekrem (Muhammed Mustafa (sav) ) hergün yetmiş makam geçmiş geçtiği her makamın bir öncekinde küçük olduğunu görünce bunlarla yetindiği için istigfar(tövbe ) etmiş . “Mağfiret et yarabbi biz seni sana layık bilgiyle bilemedik . “ demiştir .
Kimsenin cevaplayamadığı bu suali mevlana Rumi cevaplayınca Şems başıyla saygı duyar .
🎥Mevlana cellaledin Rumi /Tabii apk.
25.
Sam çarşılarında Şems alındı Mevlâna'dan
Kendisine Mesnevi verildi
Gökten bir kartal geçse
Ve yere düşse gölgesi
Bu acaba Şems'in mi gölgesi
Yerin altından gelirse
Bir su şırıltısı sesi
Bu ses Şems'in mi sesi
Çöllerde kumda varsa
Kızgın bir ayak izi
Bu iz Şems'in mi izi
İşte böyle böyle kurdu Mesnevi'yi
Şems'in ayrılığı
Dudaklara dokunup da
Ağza konamayan
Bir bengisu gibi
sevinerek sımsıkı kucakladı beni
O anda senelerin bütün
yorgunluğu, dağların bütün yükü üzerimden düşmüşçesine hafifledim.
Allah’a şükrettim
böyle bir dostu seneler sonrası bana nasip eylediği için
Sende bu kudret ve tahammül varken, sana bu dünyada kimse denk olamaz
Sanki
meydana çıkıp rakibini tartmak isteyen iki güreşçi gibiydik
Ben şeyh arıyordum, o şeyh arıyordu. İkimiz de susamış su pınarının başında bekleyen şahin kuşuyduk ...
Mevlâna’yı da denemeyi istiyordum,Klasik hoca tipine benzemiyordu
Acaba diğer denediğim mürşitler gibi yalpalayıp kolaya mı kaçacak yoksa sırra hâkim olmak için tahammül mü gösterecekti?
Mevlâna’da
benim de anlayamadığım bir farklılık vardı...
Gittiğim yerlerde hep aciz firavunlara rastladım; kul olmaya bir türlü razı olmayan insanlara rastladım. İlk defa bir kula rastladım. O sensin.
Mevlâna bir
gün hitap tarzımdan hayrete düşmüş ve şöyle sormuştu:
“Ey pârendem! Bana, âşıklara karşı çok nazik, asudesin; ama diğerlerine karşı
olabildiğince hırçın ve ürkütücüsün. Niçin?”
— Ben samimi olarak niyazda bulunanlara karşı çok mütevazı davranır, alçak gönüllülük gösteririm; ama diğerlerine karşı, çok kibirli ve sivriyimdir. İster bey olsun ister paşa, dilim kılıçtır, kınına sokmam.
İçimdeki söz “Git bal mı zehir mi dene gör” diyordu ...
Mevlâna bakışını Şems’e odaklaştırdı…
Şems de ona baktı.
Ve o anda bakışları birleşerek içlerinde sonsuz bir ölümsüzlüğün inlemesi oluştu.