"Efsaneye göre, insan omzunda iki heybeyle doğar. Öndeki heybede komşunun kusurları vardır, arkasındaki heybede kendi kusurları. Dolayısıyla, komşunun kusurları hep gözleri önündedir, ama kendi kusurları hep arkasında." der Aesopus'tan mealen.
Ve Augustinus buradan hareketle, "kendimi kendi önüme koydum; kendimi gördüm ve kendimden korktum."