"Bülbülün naləsi dünyanı tutar gülşəndə,
Hər zaman car ilə həmdəm güli-bixarı görüb."
Sayfa 31Kitabı okudu
"Meydənmi qızarmış, gözəlim arizi-alın,
Ya əks salıb sağərə xurşidi-cəmalın?
Sayfa 201Kitabı okudu
Əvvəlindən salan olsaydı əgər başə bizi,
Cəhlimiz salmaz idi bunca dağə-daşə bizi.
| 
Əliağa Vahid
Hər vaxtınız xeyir 1k kitabsevərləri.
Qəzəl dedikdə ağlıma ilk gələn "sinədəftər" sözü olur. Çünki qəzəllər qəzəlxanlar tərəfindən yazıldıqda qulağa xoş gəlir, göz oxşayır. Yazıçımız qəzəllərində incə məqamlara toxunub toxunmasına amma, hər gözəlin bir eybi, hər işin bir "əmması" olduğu kimi, eyni kəlimləri sətirlər arasında dolandırıb durub. Bu həm məharət tələb edir, həm də bir az oxuyanı yorur. Meyxanada buna "təkrar" deyilir. Təkrar etmədən, eyni kəlimələri seçmək yerinə sinonimlərinə müraciət etsəydi, daha oxunaqlı olardı. Hiss var, eşq var, o bir məsəl vare; "Elə bil nəisə çatmır." Söz bazası zəngin olmalıdır şairin. Yox, əstəğfirullah, kritik də deyiləm, söz üstadı da. Mən sadəcə olaraq şeirə vurğun ədəbiyyat aşiqiyəm.
Məcnun, Leyli, Fərhad, gül, bülbül, əğyar, könül, eşq.... Sadalamağa davam etsəm, bir kitab da mən yazmalı olacağam. Bu minvalda davam edən sözlərin sətir aralarına sərpişdirilməsini kənara qoysaq, anlamı yüksək qəzəllər oxudum.
Ays kitabdaşım olduğun üçün təşəkkür edirəm, əzizim.
Xoş mütaliələriniz olsun.
Sorma bu dərdin əlacın, nə bilir naşı təbib,
Kim verib dərd, özü də dərdinə dərmanı verər.
Sayfa 192 - PdfKitabı okudu
Yarımındır deyə mən saxlayıram canı əziz,
Bir əmanətdir o gündən ki, qalıb can səndən.
Sayfa 187 - PdfKitabı okudu
Xoşdur mənə bu dərd ilə qalmaqda, təbibim,
Bilsəm ki, gəlib gündə bu bimarı görürsən.
Sayfa 177 - PdfKitabı okudu
Yıxma könlüm evini, salma nəzərdən məni sən,
Baxmasan bir evə, əlbəttə ki, viranə olar.
Sayfa 176 - PdfKitabı okudu
Hicrində nə söz qaldı ki, haqqımda deməzlər,
Ey gül, hələ gör sənlə görüşsəm, nə deyərlər?
Sayfa 170 - PdfKitabı okudu