28 Aralık 2011'de 19'u çocuk 34 Kürt insani, turk devleti tarafından katledildi, tek bir kişi yargılanıp ceza almadı. O dönemde görevde olanlar bugün devletin en yüksek kademelerinde görev yapıyor. Yani yanlışlık, hata yoktu. Bile isteye yapılan bir katliamdı.
Roboski anısına yazılan bu ağıt Kürt halkının içinde olduğu insanlık dramının özetidir....
Bedran ve Muhammet on üç yaşındadır, Erkan on dört yaşındadır, Orhan ve Savaş da öyle... Düşünsenize, çocuklar daha... Oğlunuz olsa bunlardan biri Bakkala yollasanız karşıdan karşıya ekmek alsınlar diye Gözünüz arkada kalır.
Görece büyüklerden Bilal, Celal, Karker, Salih, Şivan, Serhat ve Yüksel on altı, Aslan, Vedat, Cemal, Şervan ve Mahsun on yedi, Özcan ve Salih an sekiz, Adem, diğer Şervan ve Nevzat on dokuz yaşındadır ölümle tanıştığında.
Cihan ve Hüseyin henuz yirmisinde Fadıl, Hamza ve Seyyithan yirmi birindedir, Selam yirmi iki, Mehmet Ali yirmi üç, Zeydan ve Nadir yirmi beş, Húsnú otuz Selman otuz sekiz Ve Osman kırk bir yaşındadır...
İş bu destan bu gencecik yaşlarında kavrulan çocukların destanıdır.
Bu destan otuz üç kurşunun son olacağı sanılan bir dünyada Otuz dörtlere yazılmıştır. Bir vicdan, bir namus borcu, bir sorumluluktur...
Ahmed Arif