Daha kaç elif miktarı bekleyeceğiz?
Efendi, acı var mı acı!
Acı öze, öz söze, söz kalbe,
kalp Allah’a döne.
Ara vermeye.
Yola gele, kaleme gele, gönle gele.
Bizi mahrum etmeye.
Dükkân gene o dükkân ola.
Yoldaki Kalemler sükût,
umut, hüzün ve gözyaşı ola.
Ahmet Abi ola.
Ferhat hasbi tercüman,
Fazlı sazıyla türküdar ola.
Genç “Güllü’ler” ola.
Mekânları Cennet, makamları âlî ola.
Hayırlar fethola,
Şerler defola.
Cümle dualar kabul ola.
Âmin.
Âmin.
Âmin.
Velhamdülillahi Rabbil âlemin.
Vesselamın âlâ mürselin.
(EL-FATİHA)
Müslüman aklının varlıklar arasında kurduğu irtibatın yönü hep eşyadan Allah’a doğrudur.
Bu sebeple akletmek Allah’a yöneltir insanı, tevhide götürür.
Onun için aklın yolu “bir”dir ve bu yol “sırat-ı müstakim”dir.
Nasıl yürünürse yürünsün, sırat-ı müstakim,
Bir’e ulaştıran tek çıkar yoldur.
Yine bu sebeple akledebilmenin alameti sırat-ı müstakimde istikamet üzere yürüyor olmaktır.