youtu.be/Oxsx5Asu1_s?si=...
Birikiyor yokluğun.
Satırlar birikiyor,söylenecek sözler...
Hayaller tükenir mi zannediyorsun?
Tutuluyor kalemim, susuyorum.
Yokluğun diyorum.
Titriyor ellerim, gözlerim kapalı.
Geceyi vuruyor şavkın ve kuytulara bezeli düşlerim.
Ilık esiyor meltem.
Tutuklu kollarım ulaşamıyorum.
Bir dağbaşı tutsaklığı bu.
Hâlâ sıcaklığın efil efil savuruyor tenimi.
Korkuyorum açmaya gözlerimi.
Çığlıklar kopuyor yüreğimde.
Bu nasıl bir elem?
Bu nasıl bir sancı?
Bu nasıl bir yara?
Yokluğun diyorum.
Susuyorum...
Unutmadan son bir şey;
Beni sana soran olursa,
Bütün suç bendeydi demeyi unutma!
Bildiğim yanlışları doğru sandım demeyi unutma!
Değişir misin? Bilemiyorum
Gelir misin? Zannetmiyorum
Sever misin? Hiç umudum yok
Hiç yaşanmadı farzet...
İçimdeki çocuğun kalbi kırıldı
O çocuk yine hüzünlü
Yine avutur durur kendini
Pencerelerden bakar dolar gözleri
Hayallere kapılır, huzura açılır
Bir ses silkeler onu
İçimdeki çocuk çok korktu
Gürültü onu yordu
Bekledi durdu
Olamayacak şeyleri
Asla yaşayamayacağı halleri
Ama olsun
Bekledi, beklerdi
Çünkü o çocuktu
Bekledi de durdu
Her umut kalbine bir yara oldu
Her bekleyiş ruhuna bir can çekiş oldu
İçimdeki çocuk öldü
Birdaha dirilmeyecek
İçimdeki çocuk gitti
Birdaha gelmeyecek...
belki bir ritim bu kalp yorgunluğu…
seni fark ettikten sonra ...
uyanış...
beyaz güvercinlerin kanat çırpınışlarında
yolunun üzerinde bir kelebektir aşk
onu ezme
dikkatli yürü
zamanı geri al
hep baştan başla
ödül seni farkettikten sonra