Fransız basınında insanların egemenliğinin sözcüsü yok. Burjuva, asil, rahip, cumhuriyetçi ya da sosyalistlere ait olsun, gazeteler birer köle. Ödülün güç olduğu bir turnuvaya hazırlanan politik bir savaş atını tımarlıyor, gemlerini cilalıyorlar -ve nihai ödül de benim ve halkın köleliği oluyor.