PELENNOR ÇAYIRLARI SAVAŞI
Batı'da son Yurt Kralı'nı hatırlayacak hiçbir adam kalmayacağı halde, Pelennor kırlarında şarkılara geçecek işler başarmayı düşünüyordu. Böylece yeşil tepeciğe sürerek atını buraya sancağını dikti ve Ak Atlı sancak rüzgârda çırpınmaya başladı.
Sayfa 808 - *Kralın Dönüşü* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Önünüzde düşman ve ateş var; yurtlarınız ise ırak, geride. Yine de, ellerin cephesinde cenk etseniz de, orada semeresini göreceğiniz zafer sonsuza kadar sizin olacaktır.
Sayfa 798 - *Kralın Dönüşü* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Bütün bu günler boyunca tıkalı kulaklar ve uykulu bir kafayla dolaştıysan uyan artık!
Sayfa 719 - *Kralın Dönüşü* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Başınıza her ne hal gelecekse gelsin, artık bildiğiniz Gondor'un sonuna vardınız.
Sayfa 717 - *Kralın Dönüşü* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Maceralar yani, öyle derdim adlarına. Hep bunların, o masalların mükemmel kişilerinin çıkıp aradığı şeyler olduğunu düşünürdüm, çünkü onlar macera isterlerdi. Çünkü maceralar heyecan verici, yaşam ise biraz sıkıcıydı; bunu spor olsun diye yapıyorlardı falan filan.
Fakat gerçekten önemli olan öykülerde, ya da akılda kalan öykülerde böyle olmuyor. Kahramanlar sanki bu olayların içine düşü yorlar - yani yolları onları o tarafa götürüyor da denebilir. Ama galiba onların da, bizim gibi bir sürü seçenekleri oluyordu ellerinde, geriye dönmek gibi, sadece onlar geri dönmüyordu.
Eğer dönüyorlardıysa bile bizim bundan haberimiz olmuyordu çünkü dönenler unutuluyordu.
Biz sadece yollarına devam edenlerden haberdar oluyorduk ve dikkatini çekerim, hepsi de mutlu bir sona varmıyordu, en azından öyküdeki veya öykü dışındakilerin mutlu son dedikleri bir sona varmıyorlardı.
Yani memleketine dönüp de, her şeyi bıraktığı gibi olmasa bile yolunda bulması gibi, yaşlı Bay Bilbo gibi yani.
Fakat mutlu sonlu öyküler en iyileri sayılmazlar her zaman, gerçi içinde bulunulacak en iyi öyküler sayılabilirler aslında!
Acaba biz ne tür bir öykünün içine düştük?
Sayfa 680 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Eğer umudun ötesinde, yaşayanların ülkesine bir daha geri dönersen, güneşin altında surların üzerine oturur, eski sıkıntılara gülerek, öykülerimizi anlatırız, o zaman söylersin bunları bana. O zamana veya Númenor'un Gören Taşları'nın görebildiğinin dışındaki bir zamana kadar hoşça kal!
Sayfa 662 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Bir savaşçının sadece silahlar ve adam öldürme konusunda hüneri olmasının yeterli olmadığına, daha çok becerisi ve bilgisi olması gerektiğine olan inancımızı hala muhafaza etsek de, yine de bir savaşçıya, başka bir zanaate sahip olan birinden daha çok saygı gösteriyoruz. Bugünler bunu icap ettiriyor.
Sayfa 648 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Duyup duyduğumuz bütün diyarlar arasında yakından görmek istemediğimiz tek yer orasıydı. Şimdi gitmek için uğraşıp durduğumuz yer orası ve hiçbir suretle gidemediğimiz yer de orası.
Sayfa 576 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
"Gölgeyele dışındaki atlara elf usulü binmem," dedi Gandalf. "Lakin Gölgeyele koşum takımı kabul etmiyor. Gölgeyele'ye binilmez. O ya seni taşımak ister, ya da istemez. Eğer istiyorsa, bu yeterlidir. O zaman sırtında kalıp kalmaman onun sorunudur, tabii kendini havaya atacak olursan o başka."
Sayfa 567 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Bir ahmak ama dürüst bir ahmak olarak kalmayı başardın.
Sayfa 564 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Bahar kayın yaprağını açıp özsuyu yürüdüğünde dala;
Işık vahşi ormandaki dereye vurup rüzgâr vardığında yamaca
Adımlar uzun, nefesler derin, dağ havası keskinken tam,
Geri dön bana! Geri dön! Söyle, güzel değil mi ülkem!
Bahar gelince bahçeye kıra, mısır yapraklanınca;
Meyve bahçesinde tomurcuklar parlak kar gibi açınca;
Yağmur ve Güneş doldurunca hoş kokularla Yeryüzünü,
Kalırım burada, dönemem sana, benim ükem de güzel çünkü.
Sayfa 456 - *İki Kule* Metis yayınları, tek cilt özel basımKitabı okudu
O ağaçlar benim arkadaşlarımdı, onları
palamutluklarından, cevizliklerinden bilirim; kiminin artık ebediyete kadar kaybolmuş, kendilerine has sesleri vardı. Vaktiyle şakıyan koruların olduğu mahallerde artık kütük ve kaba diken harabeleri var.
Sayfa 453 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu
Ben tam manasıyla kimsenin tarafında değilim çünkü kimse tam manasıyla benim tarafımda değil.
Ağaçsakal
Sayfa 452 - *İki Kule* Metis yayınları tek cilt özel basımKitabı okudu