Ben artık inanmıyordum, belki de inanmaktan korkuyordum çünkü bu ümit bir kere içime girer ve sonra da buna imkan olmazsa, yaşamak çok daha güç olurdu.
Kronik KitapKitabı okudu
Gerçeği kim söylemek ister Yeşil'e ....
Ben ölmekten değil, gidişimle sevdiğim adamı da öldürmekten korkuyordum....
Sayfa 350Kitabı okudu
Öksürük ve ateşle geçen çocukluğumu düşündüm. Orada, gittiğim ilk sınıfı düşündüm: yaşlı, çirkin, iri, hasta, eğrilmiş tırnakları olan bir öğretmen. Bu kaba elleriyle bütün çocukları döverdi. Beni değil. Bu korkunç elleri hiç unutmadım. Ürkek çocuklar. Saçlarında bitler. Hiç ısıtmayan bir odun sobası, sınıfı yalnız dumana boğardı. Bu sınıfa bir kez gittikten sonra üç ay ateşle yatmıştım. Öğretmenin kaba ellerinden korkuyordum. Bu taşralı çocuklar için korkuyordum. Taşra kenti için korku. Tüm Öğretmenlerden korku.
PdfKitabı okudu
Ne tuhaf. Ne uzak bir hatıra bu, ..
Tanınmamaktan korktum çünkü sevilmemekten korkuyordum. ..
Baksana sevginin kaderine, durup bir baksana ...
.
Sayfa 878 - Can Yayınları Haziran 2014 1. BasımKitabı okudu
Korkuyordum. Hayallerinde bile korkar mı insan?
Sayfa 156Kitabı okudu
"Ne istediğimi kendim de bilmiyordum. Hayattan korkuyordum, ondan kaçıyordum ama her şeye rağmen ondan yine de bir şeyler ümit ediyordum. "
"Hiç dinlenmeden çalıştım çünkü yazmam gerekenleri bitirmeden öleceğimden korkuyordum. Sonu felaketse bir sanat eseri daha da büyümez mi? Ağzımda kendi ölümümün tadının olması bana bakış açısı ve cesaret kazandırdı. Bu, kendim olma cesaretiydi, önemli olan da bu zaten. Ben bir profesör müyüm? Bir filolog ya da filozof? Kimin umrunda?"
Sayfa 138Kitabı okudu
bana yaklaşmak isteyenlerden hep kaçtım. kendime en yakın bulduğum veya bulacağımı zannetdiğim insanlardan en çok korkuyordum. "o bile böyle yaptıktan sonra!.." diyordum... ne yapmıştı, bu malum değildi;
Sayfa 143Kitabı okudu
"parmaklarımı hafifçe gözlerinde gezdirdim. Bunu yapmazsam, bu gözlerin beni hayat boyu izlemesinden korkuyordum."
