Dünya, bensiz de mevcut. Kendi kendine mevcut. O berdevam ben bu devamın küçük bir çizgisiyim... Fakat varım, var olma kuvvetini bu devamın şuurunda buluyorum o devamla başlangıç noktamdan hareket ettim ve belki ebediyet boyunca yürüyeceğim...
Sayfa 400Kitabı okudu
Herkes o kadar birbirinin aynısı ki, gelenler gidenleri ya da gidenler gelenleri aratmıyor. Galiba bu yüzden, kalabalığın yalnızlıktan bir farkı yok.
Tanpınar'ın dediği gibi, "Türk musikisi' Zaharya ile Dede arasındaki tekâmülünü" Mevlevîhanelere borçludur.
Okur Takip Önerileri
Yaşamı anladığın anda çok keyifli hale gelir. Yaşamda hiçbir şey yanlış olmaz.Yaşam cennettir, tabii bizim sorgulamadığımız bir hikâyeye bağımlılığımız dışında.
Sayfa 250Kitabı okudu
Mutlu olmayı bilmeyen birisi bir başkasına mutlu olmayı nasıl öğretebilir ki? Bu durumda acıdan başka şey öğretemez. Ben kendi derdime çare bulamazken başkasının derdini nasıl çözebilirim?
İnsan, kendinde olmasını istediği herhangi bir şeyi bir başkası için de aynı şiddette isteyebiliyorsa "insanım" diyebiliyor.
Sığamadık yeryüzü sofrasına. Kibir denizinde boğulmuşuz da haberimiz yok. Değirmenimiz susmuş, unumuz bitmiş. Fırınlarımız da kararmış, kalplerimiz gibi.
Türkiye'yi koca bir "Sessizlik Kulesi" yaptık en sonunda ...
Ölülerimizi zalimler yesin diye inşa ettiğimiz bir kule artık ülkemiz.
Birisi bize kendimiz hakkındaki gerçeği söylediğinde biz bunu duymak istemiyoruz ve adına "hakaret" diyoruz. Yani, duymak istemediğimizi sanıyoruz. Aslında ta içimizde, gerçeğe karşı açlık hissetmekteyiz.
Hakaret diye bir şey yoktur sadece duymak istemediğim bir gerçeği söyleyen birisi vardır.
Sayfa 187Kitabı okudu
Beni kimse incitemez bu benim kendi işim.
Bilecek bir şey kalmadığını ve ihtiyacı olan her şeyin hemen elinin altında olduğunu bilen birisi için mutluluk doğaldır.
Sayfa 143Kitabı okudu
Bir kişiyi koşulsuz olarak sevmek, tüm insanları sevmek demektir.
Sayfa 106Kitabı okudu
Bir dua edecek olsam şöyle derdim: "Tanrım, beni sevgi, onay veya takdir arzusundan kurtar. Amin"
Sayfa 73Kitabı okudu
Gerçekte olduğunuzdan bir başkası olduğunuza inanmak acı verir, mutluluk dışında bir hikayeyi yaşamak da öyle.
Herkes, sizin kendinizin-kendi düşüncelerinizin size geri dönen ayna yansımasıdır.