"Birilerinin kalbinde başkasının yerine yer edinmeye çalışmak, kumdan kale yapmaya benzer. Belki başarabilirsin ama yıkılması çok kolay olur...."
Kitapyurdu Doğrudan YayıncılıkKitabı okudu
⁓Yalnızlığa Mersiye
Meçhule giden bir yolda bekliyorum
Ne beklediğimi bilmeden
Ne istediğimi...
Oysa hayat ne de erken öğretmişti
Eşit diye gördüğüm terazinin,
Sol kefesinin hep boş olduğunu.
Ve ben kumdan kale gibi
Dağılıyorum her fırtınada.
Her yıkımın sarsıntısına destanlar yazıyorum.
Fırtınaların, kasırgaların ortasında ,
Bir başıma bir ben.
Gemim alabora
Saklambaç ve yere yakın salıncaklar üzerine.
Kitabından ortasından başladı kelimeleri sobelemeye. Yüklemlere gizlenmiş bir anlaşılma çabasıydı cümlelerin sarf ettiği. Birbirine sıkı sıkıya tutunan her kelime parkta yalnız başına kumdan kale yapan çocuklar gibiydi. Kaydıraklar daha kısa, salıncaklar yere daha yakındı saklambaç yarım kaldığında. Elma dersem çık, armut dersem çıkma kadardı hayat. Yaramaz bir çocuğun saklandığı yerden sobelenmeden çıkmasındaydı anlatılmak istenen. Anlaşılmak istenen çoktan başka salıncaklarda gökyüzüne kucak açmıştı bile. Yerden daha yüksek fakat en az ağlayan bir çocuğun hüznü kadar alçaktı.
Oslo sevindi demiştin o gece bana.
Bacaklarını bacaklarımın üstüne atmadan,
Bakışlarını bağrımın üstüne koymadan önce.
Bilmiyorum nerden gelir insanın aklına.
Oslo uygun olmaz demiştim ben ta en baştan,
Odessa bile daha güzel, köpek olsa neyse.
Alıştık sonra birbirimize, sen ben ve Oslo
Hoş sabahlar, şiraz akşamlar, ıslak geceler geçirdik
Birinin kalbinde başkasının yerine yer edinmeye çalışmak, kumdan kale yapmaya benzer.
Ne dermişlerdi?
Bir başkasının gözyaşları üzerine kurulan mutluluk, kumdan kale gibidir, ilk dalgada yıkılır...
. . .
ŞİİR-MİİR
K/aralamalar
(Not: Mükerrer kayıtlar, sâir hata ve düzenlemeler bir ara yapılacaktır inşallah, diyelim... Bu hususta okurlardan özür dileriz...)
“..Birlikte kumdan bir kale yaptılar. Sonra dalganın onu alışını, onun artık kale değil, tekrar kum oluşunu, su oluşunu, denize dönüşünü gülümseyerek izlediler.“
Holden Kitap, ”İki Dalga Arası” bölümü.
İmar Barışı Huzur Getirmedi
Kale gibi bina yaptıklarını iddia eden müteahhitler kumdan olduğunu söylememişti.
• ALİ KARAKOÇ
"Ah kumdan bir kale gibi,
Sessiz bir şekilde çöküyor mükemmel dünya."