İçimde bir şeylerin yıkıldığını hissettim, sanki fazla yüksek yapılmış kumdan bir kale çöküyordu.
Sayfa 188Kitabı okudu
Kechiring meni onajon, dost deb bilibman shaytonni.
Qumdan qasr quribman, to'zib ketdi shamoldan.
(Özbekçe)
Anneciğim af et beni, şaytanı kendime dost bilmişim
Kumdan kale kurmuşum, rüzgarın gelmesiyle yerle bir oldu, gitti.
Ali Kınık
Ben kumdan bir kale yaptım ki bize
Kimse dokunmasın bu sevgimize
Bu masalı gören olmasın diye
Kâğıttan gemiler saldım denize
Biz de, önemli olan tek şeyin başarı olmadığını çoğunlukla unuturuz. Hayat, bir kumdan kale yapma yarışmasına benzemez.
Sayfa 32 - Günışığı Kitaplığı
o hep aklımdaydı; çünkü ona olan sevgim gün ışığında dağılıverecek bir sis ya da yağmur yağınca yıkılıverecek bir kumdan kale değil, mermer üzerine yontulmuş bir yazıydı ki mermer var olduğu sürece silinmezdi.
engellenemez miydi? aklına geldikçe kendi kendine sorardı.
...
böyle her şeyin, onu çevreleyen herkesin hayatının, kumdan bir kale gibi yıkılması, engellenemez miydi?
Sayfa 118Kitabı okudu
….ona olan sevgim gün ışığında dağılıverecek bir sis ya da yağmur yağınca yıkılıverecek bir kumdan kale değil, mermer üzerine yontulmuş bir yazıydı ki mermer var olduğu sürece silinmezdi.
Sayfa 553
Yeniden Kumdan Kale
Sene 1990, mevsimlerden yaz.Ağustos neşeyle geziyor sahillerde.
Fidan,kumsala diktiği kumdan kalenin şakacı bir dalga tarafından usulca yıkılışını seyrediyor.Zerrece içerlemeden kaygısız gülümsüyor.Yaptıklarının yıkılmaması için ayak direyeceği,her şeye, hemen ve sonsuza dek sahip olmak isteyeceği yetişkinlik günleri henüz gelmedi.Tapınağını her sene baştan yapan ve sonra yıkıp üstüne yenisini kuran Uzakdoğulular gibi anın tılsımına teslim o şimdi. Çünkü sadece çocuk.Çünkü sadece şimdi var.Geçmiş muamma,yarın merak verici bir rüya,ama hepsi o kadar.Andan ötesi ya anı ya kurt masalı. Her şey şimdi ve burada.O kadar.
Sayfa 225Kitabı okudu
O hep aklımdaydı; çünkü ona olan sevgim gün ışığında dağılıverecek bir sis ya da yağmur yağınca yıkılıverecek bir kumdan kale değil, mermer üzerine yontulmuş bir yazıydı ki mermer var olduğu sürece silinmezdi.
Sayfa 533Kitabı okudu
Kumdan kale gibiydin
Deniz her vurduğunda yeni baştan başladım sana
Sonunu bile bile de olsa
Başı güzeldi her zamanki gibi
Bir şeyler hep güzeldi de
Yoksa hep sen mi vardın ortasında
Meçhul kalacak sonsuz sorular
Belki de ben anlamayacağım
Seni hep bir yerlere adlandıracağım da
Bu sefer de sen anlamayacaksın
Hâlbuki sen demiştim geceye
Meğer yüz tutmuş kararmaya aydınlığın sensizliği
Peki hâla kağıt kalem de mi marifet
Yoksa onu yazdıranda mı ?
Berkay Çevirici