Kırışmayan Gömleğe Methiyeler
Sen ne güzel şeysin ütüsü bozulmayan gömlek !
İçimden geliyor seni durmaksızın övmek.
Rengin mavi, heybetin ulu, duruşun çakalları ürküten cinsten,
O kadar hor kullanmaya ödün vermedin hiç kendinden,
Diğerleri gibi değilsin, seni ayıran bir şey var herkesten,
Seni giyerken aldığım keyfi almıyor Rıza Kayaalp güreşten.
Yarın iş var, geceden ütüleyeyim de sabah uğraşmayayım diyerek,
Elime aldım seni, ütü masasının başına geçerek,
Önce bana göre sağ, sana göre de sağ tarafını masaya şöyle sererek,
Dedim başlayayım ütülemeye seni, ey ütüye ihtiyacı olmayan gömlek,
Heyhat ! Ne göreyim, sanki sen değildin gezen Kahta,Viranşehir,Siverek,
Nasıl oluyor da duruşundaki stabilliği bozmadan bakıyordun bana gevrek,gevrek,
İşte o an anladım, sen gömleklerin kralıydın ; mavi, yakası düğmeli, pantolonun içine sokulmayan cinsten, eyy sportif gömlek...