Kutup Yıldızı-1
Mutlu sonlara inanır mıydınız? Ben inanmam. Aklınızı karıştırdım, değil mi? Neden bunu sorduğumu merak ediyorsunuz belki de. Tıpkı her gün aklımı darmaduman ettiğim gibi sizi de buna iteceğim. İnsan kendi kendine psikolojisini bozabilir mi? Bakın, dünya çapında büyük bir yeteneğe sahibim çünkü ben bunu gayet güzel bir şekilde başarabiliyorum.
Sayfa 505 - Nisa AltunKitabı okudu
Orayı unutamazdım. Eğer bir anlığına dahi geldiğim yeri unutmayı aklımdan geçirirsem kendimi asla affetmezdim. Bir parçam eksilirdi o zaman.
Ephesus YayınlarıKitabı okudu
Asıl şimdi başlıyordu her şey. Asıl şimdi yüzleşecektim dünyayla.
Sayfa 65Kitabı okudu
Yarını düşünmeyi yine yarına bırakmışlardı...
Sen uzakta, bense burada .
Yolumuz var , hani öyle derler ya ...
İstiyorsan, her şeyimiz yeniden başlar.
İnsanlar nasıl bu kadar kötü düşünebilirdi? Nasıl bu kadar kötü niyetli olabilirdi?
" Fakat baba sevgisi daha farklıydı işte. Düştüğünde her ne kadar seni kaldırması için "Anne," diye bağırsan da ilk baban koşup gelirdi yanına, ilk o kucaklardı seni. Bilirdi ki insan, her düştüğünde kaldıracaktı onu yerden. Her savrulduğunda koruyacaktı onu esintinin serinliğinden. İlk sevgisini de ilk aşkını da babasına bahşedecekti bir kız çocuğu."
İnsan sevmediği bütün yolları sevdikleri için yürümeye göze alabilirmiş bazen.En yakınının mutluluğu için onu bırakmayı göze aldığı gibi.Ayaklarına çakıl taşları da batsa,kalbine dikenlerde saplansa mecburmuş bunu yapmaya.