Çorak toprağa yaşlar dökülürdü her gece,
kabus gibi korkunç,
Hayalet gibi sessiz,
Suyu kurumuş ırmak kadar ıssız,
Derin bir kuyu gibi karanlık,
Bir çöl sıcağına benzerdi ızdırabı
Kuş ötmez,kervan geçmez,
Sorar ahali;
"Ne günahı var da tanrı böyle cezalandırıyor?"
Her günahın bedeli olduğu gibi her nimet'in de bir cezası vardır,
Ne kadar acı o kadar nimet..
Öğrenmişsin insan en çok kendine sağır,
İnsan öbürüne kuyu
Sayfa 247 - Necip Fazıl KızılkayaKitabı okudu
Anlamıyorum dilinden artık
Geceyi saran güzelliğin.
İçim, kör bir kuyu gibi derin.
Ve sonsuz rüyasında yalnızlık.
Susmak istiyorum, susmak bugün.
Susmak, hiçbir üzüntü duymadan,
Büyük bir kuş iniyor semadan.
Sükût, bu indiğini gördüğün
Kadın değil, kalbin bir kuyu; ben, her saniyemi sana hasretsem ve herkes, etrafındakiler bastığın yerde başlarını koyup geberseler yetişmez anladın mı, kadın? Yetişmez. Sana aşk, muhabbet, dostluk, ne verilse altından sızan bir kuyu gibi kalbinden akar gider.
Sayfa 101 - Can YayınlarıKitabı okudu
Deborah koğuşa döndüğü zaman, Yr bütün üyeleriyle birlikte üzerine yüklenmişti. Sert bir sandalyeye oturup Koro'nun haykırışlarını, çığlıklarını ve Yr dünyasının alt düzeylerindeki kükremeleri dinlemeye başladı. Dinle, Kuşkız; dinle Yabanıl-atkız; onlardan değilsin sen! Sonsuz bir içekapanıklığı dile getiriyordu bu Yr sözcükleri. Dinle beni! dedi Anterrabae düşerken. Durmadan Kuyu'yla oyun oynuyorsun. Kendi yıkımının çevresinde dönüp dolaşıyor, küçük bir parmak sokup orasını burasını kurcalıyorsun. Mührü bozacaksın. Ve sonun gelecek. Ve gerilerden de: Sen bizden değilsin, diyordu acımasız
dilli Koro.
Sayfa 55Kitabı okuyor
Derin ve karanlık bir kuyu, kuyunun ağzına çalı çırpı yığılmış ve kuyuyu gizliyor fakat çalı çırpının üzerinde büyüyen mükemmel çiçeklerden gözünüzü alamıyorsunuz.. elinizi uzatıyorsunuz kıyıdan köşeden bir iki çiçek derken diğer çiçeklere yaklaşıyorsunuz ve nihayetinde boşluğa denk gelen ayağınız elinizdeki bütün çiçeklerle beraber sizi kuyunun en derinine gönderiyor.. (teşbih)
"Çok konuşmayan insanların , sustukları uzun cümleler varmış, büyüyünce anladım."
Şiiri, sanatı böyle anlıyorum bu sıralar; içi insan dolu bir kuyu sanat.
Sayfa 43 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Kelimeler, kapıları açan türlü anahtarlar gibidir; bazen kuyu, bazen de köprüler gibidir. Nabzı atar harflerin, nefes alır ve verir cümleler. Sanma tasvirdir, kalpten terennüm eder bu haleler. Düşünürsen, bulursun simyanın izini. Âh’ın içinde bile kainat gizli! Her kitap, aslında bir hayat demektir. Okuyanı da buna dahil elbet, beri değildir.
Sayfa 119 - Timaş Yayınları, 1. BaskıKitabı okuyor
