Katakulliye gelmişsin Cem kardaş.
İki oğul, iki şehzade duruyor tahtın kıblesinde hangisine zar atılır, hangisine remil bakılır?
Gönlünün menzili Konya'ya düşüyor. Üstelik herkes de biliyor bunu. Kanunname-i Âl-i Osman'da, şehzadelere yazılacak elkap numunesinde, Hünkârın Konya'da oturan küçük şehzadenin adım andığını, üstelik bu anmada Sadrazamın payı da biliniyor elbet. Bundan Hünkârın tahta, Kaftan Doğumluyu layık gördüğü sonucunu çıkaranlar var.
Sayfa 94
Sevgi, imkânsızlığın değil, imkânların ortasında buluyor kendini. Anlamını, tarifini. İmkânsızlığın ve eşitsizliğin ortasındaki sevgide kendinden başka şeyler de vardır ve çoktur ve ayırt edilmesi hayli müşküldür. Şimdi içeride upuzun yatan beden, belki üzerindeki borcu kaldırmış, ağırlığı almıştır. Bu duyguların yokuşlarına sürülmesi bu yüzdendir. Şimdi sorabilir belki kendine, sahiden sevip sevmediğini. Ölümün sessiz sözleşmesi bütün hesaplan kapar. Bir kulun, bir padişaha hizmetinden başka hiçbir anlamı olmayan duygu, şimdi sıyrılıp üzerindekilerden, gerçek anlamını ortaya koyabilir. Ölüme borçlanılmış bir itiraf olarak...
Sayfa 93
Ordu, hep yönetilen ve korkulan bir şey. Belki de buyuranın, buyrulandan duyduğu korkuda hep bilinmeze karşı duyulan güvensizliğin sarsıcı kuşkusu yatıyor. Ne düşündüğünü ve ne hissettiğini hiç bilemediğin bir güç, tarihin bir zaaf anında silahını, kendini yönetene de çevirebiliyor. Ordunun dizginlerini tutan el şimdi içerde ölü yatıyor.
Sayfa 93
“Düşlerde yaşıyorsun sen! Gerçeklik duygunu yitirmişsin!”
“Hayır,düşlerde değil,kıl payında yaşıyorum ben!”
Sayfa 13Kitabı okudu
Benim katettiğim şu yol, koca imparatorluğun tarihinde nedir ki? Çoktan tarihin ham toprağına gömülmüş, karanlıklara gizlenmiş. Benim gibi tarihin ufak tefek adsız kişilerini kim hatırlıyor, kim tanıyor ki? Çoktan bilinmeze karışmış, mucizeleri ve maceraları geçmişte kalmış bulanık kişileriz. Hedefine ulaşamamış, bozguna uğramış yollarda dağılıp, kaybolmuş adımız, kimliğimiz. Nitekim çok sonraları kimi yazarlara göre Sudanlı, kimine göre Habeş'tim. Bu satırların yazarı ise Melâmi tarikatinden bir Türkmen olarak anlattı beni.
Sayfa 126
Artık bilgelikle yaşlanmaktan başka geleceğe ait hiçbir düşüm yok.
Sayfa 125
Zaman değişti. Kum aktı. Saat geçti.
Sayfa 124
Atımın rüzgârı fısıltılarımı ulaştırsın size. Siz uykudayken bir doğu rüzgârının okşayıcı ve boğuk sesi bunları söylesin. Rüyanıza karışsın bütün bunlar. Gecenin büyüsü bulaşsın yüreğinize, ayın gümüşü. Düşünüzde konuşayım. O kadar ki kalbiniz benimle, gözünüz suretimle doluyken, uykunuzun bir yerinde ansızın uyanıp nal seslerimi duyun. Eğer bu yolun bir dönüşü yoksa, hiç olmazsa bir rüya bırakayım size. rüya.
Sayfa 122
Bugüne kadar koynumda saklı tuttuğum kelimelerle içimin girdabında kaybolmanın ne anlamı var Efendim?
Sayfa 122
Göğsümün üzerinde bilmediğim bir dilin vuruşları.
Sayfa 122
Bizler tarihin ikinci kahramanlanyız, ufak tefek kahramanlar, çoğu kez adımız bile bilinmez, yollan bir eşkıya gibi basan yıldızların yağmurunda yol alıyoruz, ağaçların ve iğde kokularının arasından geçerek bir yerden bir yere kader değiştiren mektuplar taşıyoruz. Kelimelerin gizi, dilsizlere emanet ediliyor.Kelimelerin gücünden, büyüsünden korkuyorlar. Kelimeler uğruna can almıyor, can veriliyor. Kelimelerle yaratılan dünya, şu bir gece yansı içinde yol aldığım, mehtabın her yeri amansızcasına gündüz ettiği dünyadan çok farklı elbet; yüreğin gizlerini, gözün gördüklerini, aklın duyduklarını kelimelerin aşikâr ettiğine inanmıyorum, eğer böyle olsaydı şu dilsiz yaşamım bir hiç olurdu. Kelimelere sığdırılamayan şeylerin, konuşabilenleri, ağzı kelam tutanları bile lal ettiğini kendime yakıştıramadığım bir ödeşme duygusuyla biliyorum. Biliyorum: Kelimelerin gücünden korkuyorlar. Her şey tariflerde saklıdır sanıyorlar. Ad vererek kurtuluyor, ad vererek hapsediyorlar. Oysa kelimeler hem belgeliyor, hem saklıyor. Bilmiyorlar.
Koynumdaki kelimelerle yol alıyorum.
Sayfa 121
Kelimelere sığdırılamayan şeylerin, konuşabilenleri, ağzı kelam tutanları bile lal ettiğini kendime yakıştıramadığım bir ödeşme duygusuyla biliyorum.
Sayfa 122
Sizin Kaftan Doğumluyu tahta istediğinizi de biliyorum. Meşrep ve incelik bakmamdan ötekinden çok daha üstün olduğunu söylediğinizi duymuşluğum var. Eğer ki Kaftan Doğumlu tahta geçerse, babası Hünkârın aldığı yolda ilerleyecek İmparatorluk. Oysa Ekber Evlat yeniden dinin taassubuna itecek İmparatorluğun geleceğini, bunu öngörmek güç değil, sarayın küçük koridorlarında bile konuşuluyor bütün bunlar. Asya’yı Avrupa'dan ayırma çabalan yeniden güçlenecek. Oysa Hünkâr bağlamıştı.
Sayfa 121
Biliyorum ki, kötülüğün gücü sonunda sahibine dayanır. Kötülüğün sınırlan o kadar geniştir ki, gün gelip içine sahibini almamazlık edemez. Kendi kötülüğüyle baş edebilen hiç kimseyi tanımadım, tanımıyorum. Mutsuzluğun, kötülükle çok yakın ilişkisi olduğunu da biliyorum.
Sayfa 121
Dilsiz bedenimin cehennemine hapsedildiğimi düşünmedim hiç; içimi hep bir cennet bahçesi gibi döşemeye çalıştım. Duru, berrak, sakin.
Sayfa 120