Kitabın özeti niteliğinde sayılabilecek bir alıntı ile başlamak istiyorum: ''Herkes var-kalma çabasını kendince bir yoldan çeşitlendirebilir. Doğa/Tanrı'nın keşfedilip öğrenilecek unsurları öyle sonsuzdur ki, kimse kendisine hiçbir fırsat kalmadığını, tüm fırsatların çoktan tüketildiğini ileri süremez. Tabii, hüzünlü varsayımların etkisiyle iflah olmaz bir çileciliğe düşmemiş ve onu bu dünyadan koparan bir melankolinin esiri olmamışsa.'' Yaşama sevinci, yaşamı bir sevince dönüştürme, kederi hüznü kovalamak gibi konular işlenmiş desem yanlış olmaz. Motivasyon ve kişisel gelişim kitaplarından ayrılan kısmı kitabın kapağında da belirtildiği gibi bir felsefi teklif. Spinoza hakkında fazla bilgim olmamasına rağmen ilgimi çektiği için kitabı okudum. Güzel bir bakış açısı kattığı kesin. Acı ve melankoli ile büyümüş bir nesil olarak okumamız ve üstüne düşünmemiz faydalı olabilir :)
