Lâubâli; ciddî ve saygılı olma endîşesi taşımayan, gayriciddî demektir.
Arapça lâ “değil” ve ubâli “önemsenir, dikkate alınır” kelimelerinin birleşimiyle oluşmuştur. Kelimenin kökünde bela “dert” vardır.
Lâubâlilik, sınırı dert etmemektir. Bazen samimiyet ile karıştırılır.
Düşüncede dinsizlik, davranışta herşeyi mübah görmekle eş anlamlıdır. Yok sayma ve nihilizm, bir yaşam tarzı olarak laubalilik, sorumsuzluk, başıboşluk ve gamsızlığa uygun düşen bir düşünce biçimidir.
Ali Şeriati
Ittihadcilar
Görülmüyor mu ki, İttihadcılar o kadar hârika azm ü sebat ve fedakârlıklarıyla, hattâ İslâm'ın şu intibahına da bir sebeb oldukları halde, bir derece dinde lâübalilik tavrını gösterdikleri için, dâhildeki milletten nefret ve tezyif gördüler. Hariçteki İslâmlar dindeki ihmallerini görmedikleri için hürmeti verdiler.
Mesnevi-i Nuriye - 100