toprağın renginden dönüyorum sana
çatısı damlayan evler gibi
bir de bir taş oluyorum göğsünde
ağırlığı sevdamız kadar
bazen yoran
bazen yokmuşcasına
beni orada tanı
belki de insanın ilk gerçek ayna evresi kendi imgesinin görüntüsü,alter ego'su, görünürlüğün arkasında yatan... mutlak hiçliğin.. hiçbir dilde ismi olmayan bu tanımsız şeyin kendisidir
aşk bir imgeyi sevmektir.gerçek olan'ın kendisi değil imgesi vardır; şelale resmi, şelalenin kendisinden çok gürültü çıkarabilir.çincede imge can veren ve can alan aynı anda nefes alan anlamına gelir.